Λέων Τολστόι: Άννα Καρένινα
Κυρία κόμισσα,
Τα χριστιανικά αισθήματα που πλημμυρίζουν την ψυχή σας μου δίνουν, όπως αισθάνομαι, την ασυγχώρητη τόλμη να σας γράφω. Είμαι πολύ δυστυχισμένη για το χωρισμό με το παιδί μου. Ικετεύω να το δω μια φορά προτού φύγω. Συγχωρήστε με που σας υπενθυμίζω την ύπαρξή μου. Απευθύνομαι σ’ εσάς κι όχι στον Αλιεξέι Αλιεξάντροβιτς, μόνο και μόνο γιατί δε θέλω να ενοχλήσω τον μεγαλόψυχο άνθρωπο με τη θύμησή μου. Επειδή ξέρω τη φιλία σας για κείνον, φαντάζομαι πως θα με κατανοήσετε: θα στείλετε τον Σεριόζα να με βρει ή θα πάω εγώ μιαν ορισμένη ώρα σπίτι ή θα με ειδοποιήσετε πού και πότε μπορώ να τον δω έξω απ’ το σπίτι; Άρνηση δε φοβάμαι, ξέροντας τη μεγαλοψυχία του ανθρώπου, απ’ το οποίο εξαρτάται αυτό. Ειν’ αδύνατο να φανταστείτε τη δίψα που με καίει για να δω το παιδί μου και για τούτο, ειν’ επίσης αδύνατο να φανταστείτε και την ευγνωμοσύνη που θα σας οφείλω για τη βοήθειά σας σε τούτη την περίπτωση.
Άννα
***
Αξιότιμη κυρία,
Μια συνάντηση με το παιδί σας μπορεί να προκαλέσει από μέρους του διάφορες ερωτήσεις στις οποίες δε θα’ ναι δυνατό να δοθεί απάντηση, χωρίς να εμβάλει στην ψυχή του το πνεύμα της κατάκρισης, για το πρόσωπο που πρέπει να παραμείνει ιερό γι’ αυτό, και για τούτο σας παρακαλώ να κατανοήσετε την άρνηση του άνδρα σας, με το πνεύμα της χριστιανικής αγάπης. Δέομαι εις τον Ύψιστον να σας χαρίζει το έλεός Του.
Κόμισσα Λίντιγια
Τα χριστιανικά αισθήματα που πλημμυρίζουν την ψυχή σας μου δίνουν, όπως αισθάνομαι, την ασυγχώρητη τόλμη να σας γράφω. Είμαι πολύ δυστυχισμένη για το χωρισμό με το παιδί μου. Ικετεύω να το δω μια φορά προτού φύγω. Συγχωρήστε με που σας υπενθυμίζω την ύπαρξή μου. Απευθύνομαι σ’ εσάς κι όχι στον Αλιεξέι Αλιεξάντροβιτς, μόνο και μόνο γιατί δε θέλω να ενοχλήσω τον μεγαλόψυχο άνθρωπο με τη θύμησή μου. Επειδή ξέρω τη φιλία σας για κείνον, φαντάζομαι πως θα με κατανοήσετε: θα στείλετε τον Σεριόζα να με βρει ή θα πάω εγώ μιαν ορισμένη ώρα σπίτι ή θα με ειδοποιήσετε πού και πότε μπορώ να τον δω έξω απ’ το σπίτι; Άρνηση δε φοβάμαι, ξέροντας τη μεγαλοψυχία του ανθρώπου, απ’ το οποίο εξαρτάται αυτό. Ειν’ αδύνατο να φανταστείτε τη δίψα που με καίει για να δω το παιδί μου και για τούτο, ειν’ επίσης αδύνατο να φανταστείτε και την ευγνωμοσύνη που θα σας οφείλω για τη βοήθειά σας σε τούτη την περίπτωση.
Άννα
***
Αξιότιμη κυρία,
Μια συνάντηση με το παιδί σας μπορεί να προκαλέσει από μέρους του διάφορες ερωτήσεις στις οποίες δε θα’ ναι δυνατό να δοθεί απάντηση, χωρίς να εμβάλει στην ψυχή του το πνεύμα της κατάκρισης, για το πρόσωπο που πρέπει να παραμείνει ιερό γι’ αυτό, και για τούτο σας παρακαλώ να κατανοήσετε την άρνηση του άνδρα σας, με το πνεύμα της χριστιανικής αγάπης. Δέομαι εις τον Ύψιστον να σας χαρίζει το έλεός Του.
Κόμισσα Λίντιγια
Leo Tolstoy (Лев Николаевич Толстой)
Μετάφραση: Κοραλία Μακρή
από το βιβλίο Άννα Καρένινα
Εκδόσεις: Γκοβόστη, 1991
Εικόνα: Anna Visits Her Little Son on the Secret.
Έργο του Mikhail Vrubel (1856-1910) για την
εικονογράφηση μιας από τις πρώτες εκδόσεις του βιβλίου.
H ανάρτηση είναι υπόδειξη και δουλειά του Χρήστου.
Τον ευχαριστώ.
Ετικέτες ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ 3
Απόλυτα ταιριαστή η εικόνα που πλαισιώνει την ανάρτηση με το περιεχόμενο των επιστολών.
Υ.Γ. Ελπίζω να επιστρέψω σύντομα με κάποια άλλη πρόταση.
Όσο για τον πίνακα ή όποια άλλη σχετική πληροφορία αναζητώ με αφορμή μια ανάρτηση ή ένα σχόλιο, όπως και ο εύκολος τρόπος να εμπλουτίζει κανείς τις γνώσεις του (με την προϋπόθεση ότι ανατρέχει σε έγκυρες πηγές), αυτό ακριβώς είναι που με κάνει να εκτιμώ την ιδιαίτερη εκπαιδευτική αξία του ίντερνετ. Μια αληθινή "διά βίου μάθηση" και αναζήτηση.
υ.γ.
χωρίς να παραβλέπω και τις ...θεραπευτικές του ιδιότητες.
:-)
Για την εκπαιδευτική αξία του ίντερνετ συμφωνώ απόλυτα. Ιδίως στη ζωγραφική και στη φωτογραφία, προσωπικά του οφείλω πολλά. Οι θεραπευτικές του ιδιότητες όμως ποιές είναι;
***
Αγαπητέ λοχαγέ Ντρέιφους,
Να μου επιτρέψετε, αν και σας είμαι άγνωστος να σας στείλω τους χαιρετισμούς μου για την επιστροφή σας στη Γαλλία. Ξέροντας το τρομερό λάθος του οποίου πέσατε θύμα , εκτελώ απλά το καθήκον μου ως άνθρωπος και ως Γάλλος, εκφράζοντας τη συμπάθειά μου για τα βάσανά σας και το μεγάλο μου θαυμασμό για την ακλόνητη συνέπεια με την οποία τα έχετε υποστεί.
Ξέρω ότι σας στήριζε η συνείδηση της αθωότητάς σας και η ελπίδα ότι μια μέρα θα αναγνωριστεί. Η ελπίδα αυτή δε θα ματαιωθεί.
Ανατόλ Φρανς
***
Αγαπητέ κύριε,
Το ν' αγωνίζεται κανείς για σας είναι σαν ν' αγωνίζεται για τη Γαλλία. Συνεπώς όλοι οι καλοί άνθρωποι που υπερασπίστηκαν την υπόθεσή σας, πήραν προκαταβολικά την πολύτιμη αμοιβή που δίνει η συναίσθηση της εκτέλεσης του καθήκοντος .Εύχομαι να συμπληρώσουμε το έργο που αρχίσαμε και να ελευθερώσουμε τη δυστυχισμένη χώρα μας από τρελούς που την καταπονούν και την οδηγούν στην καταστροφή.
Σ' αυτό το δράμα σεις προσωπικά πληρώσατε σκληρό τίμημα. Ελπίζω μ' όλη μου την καρδιά ότι η ζωή θα σας δώσει την ανταμοιβή που αξίζετε. Είσθε νέος ακόμα. Εργασθείτε για τα μεγάλα ιδανικά, που ότι κι αν λένε οι ανόητοι, είναι το καλύτερο μέρος της Γαλλίας μας.
Με μεγάλη εγκαρδιότητα,
Κλεμανσώ
Για τα Αυτοβιογραφικά, τέλος, έχεις υπόψη σου αυτά τα κείμενα του Τένεσι Ουίλλιαμς από τα τεύχη 2 και 3 αντίστοιχα καθώς και του Φεντερίκο Φελίνι Φεντερίκο Φελίνι, από το τεύχος 8 της Οδού Πανός;
Άντε και καλά να περάσουμε όλοι το Πάσχα.(Επιστρέφοντας να πούμε αν μας άρεσαν αυτά που διαβάσαμε :-))
Ένα ακόμα και θα έφτανες το νούμερο με το oποίο ξεκίνησα τη συλλογή τoυ περιοδικού. Την Oδό Πανός την γνώρισα από το 4ο τεύχος της - εξαντλημένο πια -, είμαι αναγνώστριά του από το 82. Έχω όμως και τα πρώτα, και ξέρω τα κείμενα που μου γράφεις.
Oι προτάσεις σου ό,τι καλύτερο! Στις αμέσως προσεχείς επιστολές, με τις ευχαριστίες μου.
Για την έλλειψη ησυχίας, αν τα τρεξίματα είναι ευχάριστα - και το εύχομαι από καρδιάς - χαλάλι! Μακάρι όλοι έτσι, πάντα.
Ως θεραπευτικές ιδιότητες - κάτι που είπα χαριτολογώντας - εννοώ αυτό το είδος ψυχανάλυσης που σου προσφέρει το γκρουπάρισμα με άγνωστους ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα, αναζητήσεις, απόψεις, βιώματα, εμμονές γιατί όχι και ...συμπλέγματα :-)
Kάτι βέβαια που συμβαίνει κυρίως σε μπλογκς προσωπικών εξομολογήσεων, αλλά που δεν είναι και σπάνιο και σε λιγότερο προσωπικά μπλογκς.
Καλό Πάσχα, επίσης. Όλα καλά να είναι.
Kάτι βέβαια που συμβαίνει κυρίως σε μπλογκς προσωπικών εξομολογήσεων, αλλά που δεν είναι και σπάνιο και σε λιγότερο προσωπικά μπλογκς.
Ευτύχημα ότι έχεις γνωρίσει διαδικτυακά ανθρώπους με τους οποίους έχεις κοινή συνσταμένη. Εύχομαι να συνεχίσεις να γνωρίζεις, όντως λειτουργεί θεραπευτικά :-)
Την Oδό Πανός την γνώρισα από το 4ο τεύχος της - εξαντλημένο πια -, είμαι αναγνώστριά του από το 82.
Εγώ πάλι το '82 ήμουν αγέννητος. Τα παλιά τεύχη της Οδού Πανός τα διάβασα μέσω του ψηφιακού αρχείου του ΕΚΕΒΙ. Πρέπει να έχω διαβάσει, αν όχι όλα τα τεύχη, σίγουρα τα περισσότερα.
Ώστε έχουν γεννηθεί άνθρωποι και μετά το '80!;!;!;!; Aυτά δεν τα λένε απότομα, Χρήστο...
Ευτύχημα ότι έχεις γνωρίσει διαδικτυακά ανθρώπους με τους οποίους έχεις κοινή συνσταμένη.
...με τους οποίους θέλω να πιστεύω ότι έχω κοινή συνισταμένη. To ίντερνετ είναι ό,τι καταλληλότερο για ...ψευδαισθήσεις - σε κάνει να πιστεύεις αυτό που θέλεις.
Ακριβώς. Το ίντερνετ είναι ό,τι καταλληλότερο για ψευδαισθήσεις, αλλά τι κακό έχουν οι ψευδαισθήσεις; Απαραίτητη προϋπόθεση είναι βέβαια να διατηρείς την ισορροπία ανάμεσα στους δύο κόσμους αληθινό και ψηφιακό.
Αν και μεταξύ μας, πολλοί e-γνωστοί μου είναι γνωστότεροι από ανθρώπους που αν και βλέπω καθημερινά, ξέρω ελάχιστα γι' αυτούς.
"Ώστε έχουν γεννηθεί άνθρωποι και μετά το '80!;!;!;!; Aυτά δεν τα λένε απότομα, Χρήστο..."
Ζητω ταπεινά συγγνώμη. Έπρεπε να έρθω στη θέση σου για να καταλάβω πόσο απερίσκεπτος ήμουν. Πριν από λίγο ενημερώθηκα ότι άνθρωποι γεννήθκαν και μετά το '90 και μετά το 2000!!!! Ακόμη δεν μπορώ να συνέλθω. Τώρα περιμένω με τρόμο τα αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού. Σκέψου ποσα εκατομμύρια άνθρωποι στην Ελλάδα είναι νεότεροι μου. Είναι άδικο!
Και, ναι, με πολλούς e-γνωστούς έχεις την αίσθηση ότι τους "ξέρεις" καλύτερα από ανθρώπους που βλέπεις καθημερινά. Ωστόσο το ντεμέκ, το fake, θέλει περισσότερο χρόνο για να το αναγνωρίσεις στο ίντερνετ από όσο στην real life. Kαι στο ίντερνετ κυκλοφορεί πολύ ντεμέκ. Πολύ όμως.
υ.γ.
Σχωρεμένος, αλλά το κάνεις χειρότερο με το '90 κ.λπ...
:-)
» Δημοσίευση σχολίου