Μαρία Κυρτζάκη: Επιστολή στον Ιωνά
...περιεχύθη μοι ύδωρ έως ψυχής
άβυσσος εκύκλωσέ με εσχάτη έδυ η
κεφαλή μου εις σχισμάς ορέων...
ΙΩΝΑΣ, Β'
Σου γράφω πάλι για την αρρώστια μου
Τις σήραγγες που διανύω ακαταπαύστως
Τον ζεστό αέρα που διατρέχει το σώμα μου.
Κι ύστερα είναι οι μεγάλες διαφημίσεις που καθορίζουν τα πρόσωπα
Η φωνή που δεν θα φτάσει στα χέρια σου
Σωστά ναρκωμένη στο αεροστεγές της περίβλημα.
Με αίμα και ιδρώτα πληρωμένο οι τοίχοι
Τύμπανα διαφανή
Μεμβράνες και κόκαλα διαλύονται στην ατμόσφαιρα.
Θέλω να πω για τους δρόμους που καθημερινά με καταπίνουν
Τις μεγάλες αφίσες του φοίνικα που μας καταβρόχθισε.
Δεν είναι ώρα να φοβηθείς τις απειλές Ιωνά
Ποια απειλή και ποιος βιασμός να σε εκμηδενίσει.
Στην κοιλιά του πουλιού χρωματίζεις τα χέρια σου
Ανασκαλεύεις τη μάζα που σε μπουκώνει.
Ποιο θαύμα τώρα μπορεί να σε σώσει. ΄
Τους κανόνες του παιχνιδιού τους μαθαίνεις:
Με αφομοιωμένα τα κύτταρα θα πεταχτείς
Σε κάποιο εργατικό οικοδόμημα θα λουφάξεις.
Ξέρεις εσύ τώρα Ιωνά τι γίνεται με τα θαύματα.
από το βιβλίο της Μαρίας Κυρτζάκη Στη μέση της ασφάλτου
Εκδόσεις: Καστανιώτη, 2005
- Το ποίημα συμπεριλαμβάνεται στην Ανθολογία του Ευριπίδη Γαραντούδη Η Ελληνική Ποίηση του 20ού αιώνα - εκδ. Μεταίχμιο, 2006
(φωτογραφία: perizitito.gr)
Ετικέτες ΠΟΙΗΜΑΤΑ 5
» Δημοσίευση σχολίου