<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d88644137678078798\x26blogName\x3d%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1+%CF%83%CE%B5+%CF%87%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AF\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://allilografia.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://allilografia.blogspot.com/\x26vt\x3d-4503636247666117187', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

γράμμα σε χαρτί

"Στην τσέπη του παλτού σου παλιό σουσάμι, φλούδα φυστικιών και το τσαλακωμένο γράμμα μου." - Γιάννης Βαρβέρης
 

Ρηνιώ Ράκκα: Γράμμα

26 Απρ 2011


Μάνα μου.
Σ' αποθύμησα.

Φόραγα για φυλαχτό μου το χαμόγελό σου,
μα μου φαίνεται πως ξέχασες τι μου 'ταξες σαν έφευγα.
Άφησες και πικράθηκε το χείλι σου;
Κουράγιο μωρέ μάνα,
να, θέλω να σου πω, για το ζερβί μου χέρι
έπρεπε, αλλιώς θα πέθαινα, σάματις να,
γι' αυτό μου το κόψαν από τον αγκώνα και κάτω.
Τώρα πια είμαι καλά. Εδώ άλλος ντουνιάς.
Ο καπετάνιος αψηλός, σαν ντελεσκόπιο,
αλλήθωρος, αλλά καλός άνθρωπος, μας βλογάει
κάθε Κυριακή,
και ξοδεύει αβέρτα για τα προικιά της Όρσας.
Σου στέλνω λίγους παράδες.
Σαν πιάσουμε λιμάνι στην Αμβέρσα
θα σου αγοράσω μια άσπρη μαντίλα.
Μπορεί το Μάη στη γιορτή σου να 'μαι κάτω.
Έτσι μαθές για να μην αβγατίζουνε τα βάσανα
μες στο κεφάλι σου.
Σκέψου μάνα, θα γίνω δεκαέξι χρονώ!
θα ξεμπαρκάρω για λίγο, ν' ανταμώσουμε.
Χαιρετίσματα στις αδελφάδες μου, στη Μαρίτσα
και σε όλους τους μες στην Κούλουρη

Πολλά φιλιά
Ο Παναγής σου


Από την Ανθολογία Νέων Σαλαμινίων Ποιητών
εκδ. Στοχαστής, 1999

Ετικέτες

Πινακοθήκη: Hermann Lang (1814-1893)

20 Απρ 2011

6The letter6

Ετικέτες

Γιώργος Σεφέρης: Γράμμα του Μαθιού Πασκάλη

14 Απρ 2011


Οι ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης δε θα γνωρίσουν ποτέ τη δροσούλα που κατεβαίνει στην Κηφισιά
μα οι δυο καμινάδες που μ' άρεσαν στην ξενιτιά πίσω απ' τα κέδρα, γυρίζουν πάλι
σα βλέπω τα δυο κυπαρίσσια πάνω από τη γνωριμή σου την εκκλησιά
που έχει τους κολασμένους ζωγραφιστούς να τυραννιούνται μες στη φωτιά και στην αθάλη.

Όλο το Μάρτη τα λαγόνια σου τα ωραία τα ρήμαξαν οι ρεματισμοί και το καλοκαίρι πήγες στην Αιδηψό.
Θεοί! πώς αγωνίζεται η ζωή για να περάσει, θα 'λεγες φουσκωμένο ποτάμι από την τρύπα βελόνας.
Κάνει ζέστη βαθιά ως τη νύχτα, τ' άστρα πετάνε σκνίπες, πίνω άγουρες, γκαζόζες και διψώ'
φεγγάρι και κινηματογράφος, φαντάσματα και πνιγερός ανήμπορος λιμώνας.

Βερίνα, μας ερήμωσε η ζωή και οι αττικοί ουρανοί κι οι διανοούμενοι που σκαρφαλώνουν στο ίδιο τους κεφάλι
και τα τοπία που κατάντησαν να παίρνουν πόζες από την ξεραΐλα κι από την πείνα
σαν τους νέους που ξόδεψαν όλη τους την ψυχή για να φορέσουν ένα μονογυάλι
σαν τις κοπέλες ηλιοτρόπια ρουφώντας την κορφή τους για να γίνουν κρίνα.

Αργούν οι μέρες' οι μέρες οι δικές μου τριγυρίζουν μέσα στα ρολόγια και ρυμουλκούνε το λεπτοδείχτη.
Για θυμήσου σα στρίβαμε λαχανιασμένοι τα σοκάκια για να μη μας ξεκοιλιάσουν οι φάροι των αυτοκινήτων.
Η σκέψη του ξένου κόσμου μάς κύκλωνε και μας στένευε σαν ένα δίχτυ
και φεύγαμε μ' ένα λεπίδι κρυμμένο μέσα μας κι έλεγες "ο Αρμόδιος κι ο Αριστογείτων".

Σκύψε το κεφάλι να σε ιδώ, μα κι α σ' έβλεπα θα γύρευα να κοιτάξω πιο πέρα.
Τι αξίζει ένας άνθρωπος τι θέλει και πώς θα δικαιολογήσει την ύπαρξή του στη δευτέρα παρουσία;
A! να βρισκόμουνα ξυλάρμενος χαμένος στον Ειρηνικόν Ωκεανό μόνος με τη θάλασσα και τον αγέρα
μόνος και χωρίς ασύρματο ούτε δύναμη για να παλέψω με τα στοιχεία.

Κοκκιναράς, 5 Αυγούστου 1928


Από το βιβλίο Γιώργος Σεφέρης, Ποιήματα
εκδ. Ίκαρος, 1974


(φωτογραφία: bbc.co.uk)

Ετικέτες

Ζαν-Πατρίκ Μανσέτ: Μπλουζ για τόσα πράγματα

8 Απρ 2011


Κι αυτό το πρωινό, που είναι ήδη ζεστό και μιας αναμονής μακράς, θροΐζουσας, αόριστα ηδονικής, της Κλαιρ, που έφυγε πριν τρεις μήνες στην Αγγλία, και που επιστρέφει, απαιτεί ακόμα τη νευρική χαρά κι όχι ακόμα το γέρικο άγχος του Μάιλς, ούτε τη λύσσα και την έκσταση του Τζων Κολτρέιν ή του Μίνγκους.

Δεν είναι ακόμα καιρός, δεν είναι ακόμα καιρός, δεν είναι ακόμα καιρός, σιγοτραγουδά ο Πωλ.

Έχεις άλλα τσιγάρα; ρωτά ο Ζαν-Υβ.

Ο Πωλ έχει ακόμα τσιγάρα, αλλά δεν τους βγάζουν για πολύ. Είναι ώρα να πεταχτούν στο χωριό. Ο Πωλ σταματά το πικ-απ και το βγάζει απ' την πρίζα. [....] Βγαίνουν απ' το δωμάτιο, διασχίζουν την κουζίνα, την είσοδο, βγαίνουν και κλειδώνουν πίσω τους την πόρτα. Έπειτα ο Πωλ αναθεματίζει και λέει ότι ξέχασε να γράψει τους γονείς του, και ξανανοίγει την πόρτα, και ξαναμπαίνουν.

Σεβαστοί μου γονείς, είμαι καλά, εσείς; Έχει διαβολική ζέστη' κάνω υπέροχα μπάνια, όχι όμως για πολλή ώρα,η διατροφή μου είναι ισορροπημένη, πηγαίνω για ύπνο νωρίς. Υπολογίζω σ' εσάς για να μου φέρετε το Σάββατο τον Ντε Σαντ απ' το Κλαμπ ντε Λιβρ, που ξέχασα στο συρτάρι του γραφείου μου, όπως και το "The Catcher in the Rye". Μην δώσετε σε κανέναν την διεύθυνσή μου. Φιλιά. Πωλ

Jean-Patrick Manchette
Μετάφραση: Ολυμπία Γλυκιώτη


από το Εντευκτήριο, τ.82, Ιούλιος 2008

(φωτογραφία: polars.pourpres.net)

Ετικέτες

ο Κίμων Φράιερ προς τον Τζέημς Μέρριλ

2 Απρ 2011


Kimon Friar to James Merril


Μέδουσα,
Πόρος, Τροιζηνίας
Πρωτομαγιά, 1949
Αγαπητέ Τζίμι
Θα ήθελα τόσο πολύ να ήσουν εδώ τώρα. Είναι τέσσερεις και μισή το απόγευμα. Η Μίνα θα με φωνάξει σε λίγο για τσάι. Μετά θα πάμε μια βόλτα στο λαμπρό ήλιο και στο δροσερό αεράκι που φυσάει και θα δούμε το ηλιοβασίλεμα απ' την πλευρά του βουνού, τα νησάκια και τις σπηλιές του λιμανιού του Πόρου να γίνονται χιλιάδες καθρέφτες. Ή μπορεί να πάμε κάτω, εκεί που σταματούν τα βαπόρια και να δούμε την όμορφη βάρκα μας, που τώρα βρέχεται στο νερό, κι από τις δυο μεριές βλοσυρή. Πρότεινα να την ονομάσουμε Ιανό. Σε μια μέρα, ή κάτι τέτοιο, θα τραβήξω τα κουπιά και θα υψώσω τα πανιά.

Ευχαριστώ για τ' αχνάρια των ποδιών σου. Μας έχουν πει για ένα γέρο βοσκό στην απέναντι παραλία, που πρέπει να είναι ακριβώς ο άνθρωπος που θέλουμε για τα τσαρούχια.

Έλα αυτό το καλοκαίρι ή το φθινόπωρο.

Αγάπη


Από το βιβλίο του Γιάννη Σουλιώτη ο Πόρος είναι...
Εκδόσεις: Κέδρος 2006


- η φωτογραφία του Κίμωνα Φράιερ είναι από τον ιστότοπο του Μουσείου Νίκου Καζαντζάκη

Aκόμα:
ο Τζέημς Μέριλλ

- στο ταξιδεύοντας και
- στην Κίχλη

Ετικέτες