ο Άγγελος Σικελιανός προς τον Γιώργο Θεοτοκά
6.7.941
Πάνου Αραβαντινού 1
Αθήνα
Εκλεκτέ φίλε.Πάνου Αραβαντινού 1
Αθήνα
Μη στοχαστείτε πως Σας ξέχασα καθόλου όλο τούτο τον καιρό. Στις μέρες που περνάμε, η σκέψη πως υπάρχουν άτομα της ηθικής Σας και της ψυχικής συνέπειας και αγνότητας, από την ώρα που κυττάζω λίγο γύρα μου, είναι κεφάλαιο ανεχτίμητο γι' αυτή την ίδια μου ισορρόπηση μέσα στη σύγχρονην Ελληνική πραγματικότητα.
Δεν Σας εφώναξα στο μεταξύ κοντά μου, γιατί ακόμα δεν κατώρθωσα εντελώς στην επαφή μου με τους λίγους φίλους που Σας είπα, να ξεκοσκινίσω και να ξεχωρίσω τέλεια από τ' άχυρο του αδιόρθωτου νεοελληνικού ατομικισμού, τον πραγματικό «κόκκον σίτου», που δεν γνιάζεται αν πεθάνει και θαφτεί, αν είνε ν' αποδόσει!
Με κατέχει αληθινή οδύνη όταν διαπιστώνω πόσο λίγοι είνε σε θέση μεταξύ μας να εξαρτήσουν τη ζωή τους από την Ιδέα και να προσανατολιστούνε μ' ανδρισμό στις καθαρές επιταγές της, αντί να μπερδεύονται, απ' τα πρώτα βήματά τους στις κλωστές του αγιάτρευτου μικροκομματισμού! Αλλά τι μ' αυτό; Η Ελλάδα υπάρχει στην ψυχή του θείου λαού της και στους λίγους — έστω ελαχίστους — που σκέπτονται, αγαπούνε και πονούν. Και το παγκόσμιο λιχνιστήρι του Διονύσου θα βοηθήσει μια ώρα τέλος να πλησιάσει οργανικά την ιερή φυχη του λαού μας με τη θεμελιώδη αγάπη και τον πόνο των ελάχιστων! Αξίζει μόνο και για τούτη την επίσημη βαθειά μας προσδοκία να υποφέρουμε στο μεταξύ προετοιμάζοντας μερόνυχτα με την υπακοή στις πιο πηγαίες μας εσωτερικές επιταγές, τη Δημιουργία!
Φεύγω για λίγες μέρες τώρα στη Φανερωμένη ν' αναβαφτιστώ στον αέρα και στη θάλασσα και στη βαθειά συγκέντρωση. Σε λίγες μέρες θα γυρίσω κι' απ' τις πρώτες σκέψεις μου θέ νάνε να Σας δω,
Καλήν αντάμωση λοιπόν,
δικός Σας
Άγγελος Σικελιανός
Δεν Σας εφώναξα στο μεταξύ κοντά μου, γιατί ακόμα δεν κατώρθωσα εντελώς στην επαφή μου με τους λίγους φίλους που Σας είπα, να ξεκοσκινίσω και να ξεχωρίσω τέλεια από τ' άχυρο του αδιόρθωτου νεοελληνικού ατομικισμού, τον πραγματικό «κόκκον σίτου», που δεν γνιάζεται αν πεθάνει και θαφτεί, αν είνε ν' αποδόσει!
Με κατέχει αληθινή οδύνη όταν διαπιστώνω πόσο λίγοι είνε σε θέση μεταξύ μας να εξαρτήσουν τη ζωή τους από την Ιδέα και να προσανατολιστούνε μ' ανδρισμό στις καθαρές επιταγές της, αντί να μπερδεύονται, απ' τα πρώτα βήματά τους στις κλωστές του αγιάτρευτου μικροκομματισμού! Αλλά τι μ' αυτό; Η Ελλάδα υπάρχει στην ψυχή του θείου λαού της και στους λίγους — έστω ελαχίστους — που σκέπτονται, αγαπούνε και πονούν. Και το παγκόσμιο λιχνιστήρι του Διονύσου θα βοηθήσει μια ώρα τέλος να πλησιάσει οργανικά την ιερή φυχη του λαού μας με τη θεμελιώδη αγάπη και τον πόνο των ελάχιστων! Αξίζει μόνο και για τούτη την επίσημη βαθειά μας προσδοκία να υποφέρουμε στο μεταξύ προετοιμάζοντας μερόνυχτα με την υπακοή στις πιο πηγαίες μας εσωτερικές επιταγές, τη Δημιουργία!
Φεύγω για λίγες μέρες τώρα στη Φανερωμένη ν' αναβαφτιστώ στον αέρα και στη θάλασσα και στη βαθειά συγκέντρωση. Σε λίγες μέρες θα γυρίσω κι' απ' τις πρώτες σκέψεις μου θέ νάνε να Σας δω,
Καλήν αντάμωση λοιπόν,
δικός Σας
Άγγελος Σικελιανός
Από την λέξη, τ. 24
Μάιος '83
(η φωτογραφία είναι από τον ιστότοπο των εκδόσεων Ίκαρος)
Link:
- για τον Άγγελο Σικελιανό, γράφει η Άννα Σικελιανού
(από τα αυτοβιογραφικά)
Ετικέτες ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ 4
» Δημοσίευση σχολίου