<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d88644137678078798\x26blogName\x3d%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1+%CF%83%CE%B5+%CF%87%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AF\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://allilografia.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://allilografia.blogspot.com/\x26vt\x3d-4503636247666117187', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

γράμμα σε χαρτί

"Στην τσέπη του παλτού σου παλιό σουσάμι, φλούδα φυστικιών και το τσαλακωμένο γράμμα μου." - Γιάννης Βαρβέρης
 

η Μαρίνα Τσβετάγιεβα στον Μπαρίς Παστερνάκ

25 Οκτ 2011


Marina Tsvetaeva to Boris Pasternak


26 Μαίου 1926

Γεια σου, Μπαρίς! Είναι έξι η ώρα το πρωί, φυσά ασταμάτητα. Μόλις τώρα έτρεχα στη μικρή αλέα προς το πηγάδι (δυο διαφορετικές χαρές: άδειος ο κουβάς, γεμάτος ο κουβάς) και προϋπαντούσα σύγκορμη τον αέρα, χαιρετούσα εσένα. Στο κατώφλι (με γεμάτο πια τον κουβά) η επόμενη παρένθεση: όλοι κοιμόντουσαν ακόμη, κοντοστάθηκα, σήκωσα το κεφάλι μου για να σε προϋπαντήσω. Ετσι ζω μαζί σου, πρωί και βράδυ, σηκώνομαι μέσα σου, πλαγιάζω μέσα σου.

Δεν ξέρεις όμως ότι έχω γράφει κάποιους στίχους για σένα, στο αποκορύφωμα του Βουνού... Ημιτελείς, μια έκκληση σ' εσένα μέσα μου, σ'εμένα μέσα μου.

Ένα απόσπασμα:

Στη σκοποβολή — σκέτος Σκύθης,
στο χορό για τον Χριστό — ένα μαστίγιο.
Θάλασσα! Τολμώ σαν ουρανός μέσα σου να μπω.
Σε κάθε στίχο,
σα να 'ναι σφύριγμα κρυφό,
σταματώ.
Αφουγκράζομαι.
Σε κάθε αράδα — στάσου!
Σε κάθε τελεία κι ένας θησαυρός.
Μάτι! Σαν φως προς τη μεριά σου απλώνομαι,
διαλύομαι. Από τη θλίψη
σαν κιθάρα
νιώθω να κουρδίζομαι ξανά,
να μεταμορφώνομαι γι άλλη μια φορά...


Τι άλλο να σου γράφω, Μπαρίς; Η σελίδα τελειώνει, η μέρα άρχισε. Μόλις τώρα γύρισα από την αγορά. Σήμερα στο χωριό έχουν γιορτή' οι πρώτες σαρδέλες! Σαρδέλες όχι σε κιβώτια, αλλά πιασμένες σε δίχτυα.

Ξέρεις, Μπαρίς, αρχίζω να νιώθω μια έλξη για τη θάλασσα κι αυτό εξαιτίας μιας κακόβουλης περιέργειας' θέλω να πειστώ για τη δική μου αστάθεια.

Φιλώ το κεφάλι σου' μου φαίνεται ότι είναι τόσο μεγάλο εξαιτίας αυτών που έχει μέσα του' είναι σαν να φιλώ ένα ολόκληρο βουνό, ένα από τα Ουράλια...

Πρόσεξες ότι σου χαρίζω το είναι μου σε κομμάτια;

Marina Ivanovna Tsvetaeva
Μετάφραση: Σταυρούλα Αργυροπούλου


Από το βιβλίο Παστερνάκ, Τσβετάγιεβα, Ρίλκε - η αλληλογραφία των τριών
εκδ. Μεταίχμιο, 2005

(πρωτ. φωτογραφία: poesie.net)


Ετικέτες

Μανόλης Αναγνωστάκης: ΥΓ.

18 Οκτ 2011

Image and video hosting by TinyPic
Χρόνια ύστερα από το θάνατό του, εσύ έστελνες
στη μάνα του κάθε μήνα ένα γράμμα από το πα-
κέτο που σου είχε εμπιστευτεί.


Από το βιβλίο Μανόλης Αναγνωστάκης, ΥΓ.
Εκδόσεις: Νεφέλη, 1992


(πρωτότυπη φωτογραφία: tvxs.gr)

Ετικέτες ,

Πινακοθήκη ~ Domenico Induno (1815–1878)

11 Οκτ 2011

6The Letter6
Image and video hosting by TinyPic

Ετικέτες

Καίσαρ Μόρο: Γράμματα

4 Οκτ 2011

Image and video hosting by TinyPic
(απόσπασμα)

Σ' αγαπώ με τη μεγάλη σκληρότητά σου, γιατί έρχεσαι
στον ύπνο μου και με σηκώνεις σαν ένας θεός, σαν
ένας αυθεντικός θεός, σαν ο μοναδικός θεός, με την αδικία
των θεών, ολόμαυρος θεός νυκτερινός, όλος λιθάρι αψιδιανό
με το κεφάλι σου αδάμαντα, σαν άγριο άλογο με τ' άγρια
χέρια σου και τα χρυσά πόδια σου που συγκρατούν
το μελαμψό σώμα σου, με σέρνεις και με εκσφενδονίζεις
στη θάλασσα των μαρτυρίων και των υποθέσεων.

Τίποτα δεν υπάρχει πέρα από σένα, μόνο η σιωπή
και το κενό. Αλλά εσύ είσαι το κενό και η νύχτα,
ο αγέρας και το νερό όπου πίνω το σιωπηλό δηλητήριο
και το ηφαίστειο που έπεσα μέσα του πριν από καιρό,
αιώνες πριν γεννηθώ, για να με σέρνεις από τα μαλλιά
στο θάνατό μου.
... ... ...

César Moro (Alfredo Quíspez Asín)
Μετάφραση: Ρήγας Καππάτος


Από το βιβλίο Γενική Ανθολογία Σύγχρονης
Λατινοαμερικανικής ποίησης 1892-1975

εκδ. Εκάτη, 2011

(πρωτ. φωτογραφία: revistadelauniversidad.unam.mx)


Ετικέτες