Ζεκί Ομέρ Ντεφνέ: Γράμμα στην Ύμα Σουμάκ
H φωνή σου πονεμένη έρχεται από τις Άνδεις,
Ίμα Σουμάχ!
Με πέντε οκτάβες φωτίζεται ο ορίζοντάς μας:
Στο νεραντζί, στο κίτρινο, στο πράσινο, στο γαλάζιο, στο άσπρο.
Κάθε πρωί.
Ανοίγοντας τα παράθυρα αντίκρυ στις Άνδεις,
Κάθε πρωί.
«Του Ήλιου που Ανατέλλει το Τραγούδι», λες.
Άσπρισαν όλου του κόσμου τα βουνά.
Στον ξύπνιο τους, πριν απ' του Ορφέα τον καιρό.
Ύστερα βγήκε ο ήλιος με πέντε οκτάβες:
Στο κίτρινο, στο γαλάζιο, στο νεραντζί, στο άσπρο, στο πράσινο
Έτσι δεν είναι Ίμα Σουμάχ;
«Το Τραγούδι του Ήλιου που Βασιλεύει»
Καθισμένος σε πολιτεία παραθαλάσσια.
Λέω κάθε βράδυ το τραγούδι αυτό.
Στα καθάρια τούτα νερά αντηχεί το τραγούδι μου:
Μενεξελί, κατάμαυρο.
Ίμα Σουμάχ, μια χάρη σου ζητώ:
Κλείσε τα τζάμια αντίκρυ στις Άνδεις.
Να χαρείς, πες ένα βράδυ και το δικό μου τραγούδι!
Να τ' ακούσει ο Ποσειδώνας του παλιού καιρού.
Να φλογίσουν με πέντε οκτάβες όλα του κόσμου τα νερά:
Στο κίτρινο, στο νεραντζί, στο κόκκινο, στο μενεξελί, στο μαύρο.
Εντάξει Ίμα Σουμάχ;
Zeki Ömer Defne
Το ποίημα "Γράμμα στην Ίμα Σουμάχ" είναι
από την Ανθολογία Τουρκικής Προοδευτικής Ποίησης
εκδ. αλφειός, 1981
Μετάφραση: Έρμος Αργαίος
(φωτογραφία: allstarpics.net)
Link:
- ο Ζεκί Ομέρ Ντεφνέ, στα λογοτεχνικά ταξίδια στον κόσμο
Ετικέτες ΠΟΙΗΜΑΤΑ 4
» Δημοσίευση σχολίου