<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d88644137678078798\x26blogName\x3d%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1+%CF%83%CE%B5+%CF%87%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AF\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://allilografia.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttps://allilografia.blogspot.com/\x26vt\x3d-4543012661489340193', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

γράμμα σε χαρτί

"Στην τσέπη του παλτού σου παλιό σουσάμι, φλούδα φυστικιών και το τσαλακωμένο γράμμα μου." - Γιάννης Βαρβέρης
 

o Tσέζαρε Παβέζε προς την Κόνστανς Ντόουλινγκ

ο Cesare Pavese προς την Constance Dowling

17 Μαρτίου 1950
Αγαπητή Κόννι,

Ήθελα να κάνω τον δυνατό άνδρα και να μη σου γράψω αμέσως αλλά σε τι θα χρησίμευε; Θα ήταν μονάχα μια προσποίηση.

Σου έχω πει ποτέ ότι από παιδί έχω πάρει την πρόληψη των «καλών πράξεων», όταν έπρεπε να περάσω έναν κίνδυνο, να δώσω εξετάσεις, για παράδειγμα, πρόσεχα εκείνες τις μέρες να μην είμαι κακός, να μην προσβάλω κανέναν, να μην υψώσω τη φωνή, να μην κάνω κακές σκέψεις. Και όλα αυτά για να μην διώξω τη μοίρα μου. Τότε λοιπόν, εκείνες τις μέρες ξαναγίνομαι παιδί και διατρέχω στ' αλήθεια έναν μεγάλο κίνδυνο, δίνω μια τρομερή εξέταση, επειδή αντιλαμβάνομαι ότι δεν τολμώ να είμαι κακός, να αδικήσω τους άλλους, να σκέφτομαι ευτελείς σκέψεις. Η θύμησή σου δεν ταιριάζει με κακές και ευτελείς σκέψεις. Σ' αγαπώ.

Αγαπητή Κόννι, ξέρω το βάρος αυτής της λέξης, - την φρίκη και την ομορφιά - και όμως στη λέω, σχεδόν ήρεμα. Την έχω χρησιμοποιήσει τόσο λίγο στη ζωή μου, και τόσο άσχημα, που είναι σαν καινούργια για μένα.

Τώρα, είμαι μόνος με τη δουλειά μου, με το Τορίνο, με τους άλλους τον: Τσίτσιο και την Ντάντα. Κανένας από τους δύο δεν μου είπε τίποτα, τόσο το καλύτερο - δεν ξέρω εάν θα μπορούσα ν' αντισταθώ και να μην προδοθώ όπως ένα παιδί. Ο Τσίτσιο και η Ντάντα είναι λιγάκι μελαγxολικοί, αυτό είναι όλο. Χθες τους έστειλα τους δίσκους στ' όνομά σου (πες στην Ντ. ότι έκανα οικονομία τρεις xιλιάδες λίρες). Σήμερα το πρωί σου έστειλα τα βιβλία που είxες διαλέξει.

Αγάπη, η σκέψη ότι όταν θα διαβάσεις αυτό το γράμμα θα είσαι στη Ρώμη - έχοντας τελειώσει όλη η δυσκολία και η φασαρία του ταξιδιού -, ότι θα δεις μέσα στον καθρέφτη σου το χαμόγελο σου και θα ξαναρχίσεις τις συνήθειες σου και θα κοιμηθείς σαν καλό κορίτσι, με συγκινεί σαν να ήσουν η αδελφή μου. Αλλά εσύ δεν είσαι η αδελφή μου, είσαι κάτι πιο γλυκό και πιο τρομερό, και με το που το σκέφτομαι μου τρέμουνε τα χέρια.

Αγαπημένη. Δουλεύω για σένα, σύντομα.


Από την Οδό Πανός, τ.115/Ιαν.2002
Μετάφραση: Γιάννης Η. Παππάς


Ακόμα:
Cesare Pavese, στo χωρίς άλλη αναβολή

Ετικέτες

« Home | Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »

At Δευτέρα, Μαρτίου 22, 2010 12:28:00 π.μ., Blogger μαριάννα :

Κι ο θάνατος ήρθε και είχε τα μάτια της. Κατάλαβες; Πόσο ευαίσθητοι και ευάλωτοι είναι οι άντρες.
Για μια Τζούλια να καταστρέφουν τη ζωή τους και να τους χάνει η μάνα τους. Αλλά κι αυτή έρμη δεν είχε τύχη. Πέθανε στα 49 της από καρδιά.    



» Δημοσίευση σχολίου