Μελίχ Τζεβντέτ Αντάι: Γράμμα από πεθαμένο φίλο
Ζώ όπως πάντα
Στριφογυρίζω, συλλογιέμαι.
Μόνο που μπαίνω χωρίς εισιτήριο στο τραίνο, στο βαπόρι,
Δίχως παζαρέματα ψωνίζω
Τις νύχτες είμαι σπίτι μου, ραχάτι δε μου λείπει
(Να μπορούσα ν' άνοιγα το παράθυρο σα με πιάνει πλήξη)
Αχ... πώς θέλω, πότε πότε, να ξύσω το κεφάλι μου
Λουλούδια να κόψω, κάποιο χέρι να σφίξω.
Melih Cevdet Anday
Από την Ανθολογία Τουρκικής Προοδευτικής Ποίησης
εκδ. αλφειός, 1981
Μετάφραση: Έρμος Αργαίος
(εικόνα: izmirdesanat.org)
Ετικέτες ΠΟΙΗΜΑΤΑ 4