Ναπολέων Λαπαθιώτης: Ιστορία
Τ' άλογο χλιμίντρισε,
τίναξε το γκέμι'
μια καρδούλα τρέμει.
Τ' άλογο ξεκίνησε,
γύρισε την πλάτη,
χάθηκε απ' το μάτι.
Σε μιαν άκρη κάθεται
παραπονεμένη:
γράμμα περιμένει.
Μια βδομάδα πέρασε,
καλοκαίρι μπαίνει:
πάντα περιμένει.
Δυο βδομάδες πέρασαν,
ο καιρός διαβαίνει,
γράμμα δε λαβαίνει.
Τρίτη, τώρα, ζύγωσε'
γράμμα δε λαβαίνει:
τι να του συμβαίνει!
Δυο φορές στη Χάρη της,
πάει και κάνει τάμα·
δε λαβαίνει γράμμα.
Πρώτος μήνας πέρασε
δε λαβαίνει γράμμα'
πνίγεται στο κλάμα.
Πέρασε κι ο δεύτερος
νότισε το xώμα·
δε λαβαίνει ακόμα.
Τελοσπάντων, μιαν αυγή,
γίνεται το θάμα:
έρxετ' ένα γράμμα!
Ξενιτεύτηκε μακριά,
πήγε για xρυσάφι·
θα γυρίσει, γράφει.
Αλωνάρης πέρασε,
λείπει, πάντα, πέρα
γράφει κάθε μέρα.
Ήρθε το χινόπωρο,
χάθηκαν τα κρίνα·
γράφει κάθε μήνα.
Ένας χρόνος πέρασε,
φύσηξεν ο μπάτης
ράβει τα προικιά της
Πέρασε κι ο δεύτερος·
ένα γράμμα μόνο
γράφει κάθε χρόνο.
Με σφιγμένη την καρδιά,
κάθεται στο ράφι·
θα γυρίσει, γράφει.
...Πέντε χρόνια πέρασαν,
οι παλιοί γυρνάνε·
θα 'ρθει όπου και να 'ναι.
...Δέκα χρόνια πέρασαν'
τον τραβούν οι δρόμοι,
δε γυρίζει ακόμη.
Πλούτισε, δεν πλούτισε,
σύναξε χρυσάφι;
Τώρα πια δε γράφει...
Το άνθος της υπομονής
μέσα της φυτρώνει·
έμαθε πια μόνη.
... Τριάντα χρόνια πέρασαν.
Πώς περνούν τα χρόνια!
Πλάκωσαν τα χιόνια.
Στ' άχαρα μαλλάκια της,
άπλωσε το χιόνι'
γέρασε, κρυώνει.
Με το μαντηλάκι της,
σαν κυρούλα μοιάζει'
τώρα, τι τη νοιάζει...
...Ξάφνου, εκεί που τέλειωνε
τι καλά το πράμα,
φτάνει κάποιο γράμμα!
Γλέντησε, βαρέθηκε,
γιόμισε xρυσάφι:
θα γυρίσει, γράφει
...Κάθεται και σκέβεται:
τώρα που 'χει ασπρίσει,
τι και να γυρίσει;
Από το βιβλίο Ναπολέων Λαπαθιώτης, Ποιήματα
εκδ. Ζήτρος, 2001
Ετικέτες Ναπολέων Λαπαθιώτης, ΠΟΙΗΜΑΤΑ 3
» Δημοσίευση σχολίου