<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d88644137678078798\x26blogName\x3d%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1+%CF%83%CE%B5+%CF%87%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AF\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://allilografia.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttps://allilografia.blogspot.com/\x26vt\x3d-4543012661489340193', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

γράμμα σε χαρτί

"Στην τσέπη του παλτού σου παλιό σουσάμι, φλούδα φυστικιών και το τσαλακωμένο γράμμα μου." - Γιάννης Βαρβέρης
 

Antonio Tabucchi: Το ποτάμι


Αγαπημένη μου,

Το ξέρω πως γνωρίζεις από προηγούμενες ζωές. Τούτη, όμως, είναι άλλου είδους ιστορία, πίστεψέ με. Είναι πιο εύκολο να διαβάζει κανείς το παρελθόν: γυρίζεις προς τα πίσω και, εφόσον μπορείς, ρίχνεις μια ματιά. Άλλωστε, όποιο κι αν είναι αυτό, το παρελθόν βρίσκεται πάντα μπλεγμένο κάπου, έστω και κουρελιασμένο. Μερικές φορές - είναι πασίγνωστο - αρκούν η όσφρηση και οι γλωσσικές θηλές: το γνωρίζουμε από ορισμένα, ενίοτε καλοφτιαγμένα, μυθιστορήματα. Ή μια ανάμνηση, όποια κι αν είναι αυτή: κάποιο αντικείμενο που είδαμε στα παιδικά μας χρόνια, ένα κουμπί που ξαναβρήκαμε σ' ένα συρτάρι, ένα πρόσωπο που σου θυμίζει μονίμως κάποιο άλλο πρόσωπο, ένα παλιό εισιτήριο του τραμ. Και ξαφνικά βρίσκεσαι εκεί, σ' εκείνο το πολύβουο μικρό τραμ που πήγαινε από την Πόρτα Τιτσινέζε στο Καστέλο Σφορτσέσκο'
...

Από το βιβλίο του Αντόνιο Ταμπούκι Δύο ελληνικά διηγήματα
εκδόσεις Άγρα, 2000
μετάφραση: Ανταίος Χρυσοστομίδης


Ακόμα:
ο Αντόνιο Ταμπούκι
- στo ταξιδεύοντας

Ετικέτες

« Home | Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »

At Τρίτη, Νοεμβρίου 18, 2008 9:03:00 π.μ., Blogger ea.r. :

το θέμα, η επιμονή -στην ανάρτηση- σε επιστολές προσωπικές και δημοσιευμένες, γράφουν μια από τις αισθήσεις της οικειότητας.

και λέμε κοίτα ποιός είναι ο αποστολέας, κοίτα και ο παραλήπτης και μάλλον όλοι, το βλέπουμε πως ο εαυτός μας είναι ο αποστολέας και ο παραλήπτης μια μελαγχολία.

''φυλάξου τώρα! γιατί θα 'ρθει αχνόθωρος ίσκιος πάνω στη σκιά
και την ασίγητη αγωνία της ψυχής θα πνίξει...''
τζων κητς - ωδή στην μελαγχολία
..........(γράμμα)

δανείστηκα μια φωτογραφία, τυχαία    



At Δευτέρα, Νοεμβρίου 24, 2008 8:32:00 π.μ., Blogger Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. :

Σ' αυτό το βιβλίο θα έλεγα πως και ο αποστολέας είναι μια μελαγχολία. "Δανείστηκα" κι εγώ πολλές φωτογραφίες από εκεί, και όχι τυχαία.

Καλή βδομάδα olmea.r.    



» Δημοσίευση σχολίου