η Γουίλα Κάθερ προς την Ήντιθ Λούις
Willa Cather to Edith Lewis
Κυριακή 4:30 μ.μ. [5 του Οκτώβρη, 1936]
Πανδοχείο Σάτακ, Τζάφρεϊ, Νιού Χάμσαϊρ.
Αγαπημένη μου 'Ηντιθ,
μετάφραση: Θωμάς Ξωμερίτης*
* όνομα blogger δανεισμένο από τον κεντρικό ήρωα Tom Outland, στο
μυθιστόρημα τής Willa Cather "The Professor's House"
Από το βιβλίο The Selected Letters of Willa Cather
Εκδόσεις: Alfred A. Knopf, Νέα Υόρκη, Aπρίλιος 2013
Κυριακή 4:30 μ.μ. [5 του Οκτώβρη, 1936]
Πανδοχείο Σάτακ, Τζάφρεϊ, Νιού Χάμσαϊρ.
Αγαπημένη μου 'Ηντιθ,
κάθομαι στο δωμάτιό σου, κοιτάζοντας έξω στο τόσο γνώριμο σε σένα δάσος. Μέχρι στιγμής, τα πάντα είναι μια απόλαυση. Ντρέπομαι για την όρεξή μου για φαγητό, κι όσο για τον ύπνο… είχα ξεχάσει ότι ο ύπνος μπορεί να είναι για το κορμί μια ζωντανή και πολύ δυνατή ευχαρίστηση. Ναι, μπορεί! Και έτσι ήταν για μένα για όλες τις τρεις νύχτες. Ξυπνάω κάπου-κάπου, γεμάτη από την ευχαρίστηση του ν’ αναπνέω καθαρό αέρα του βουνού (όχι κρύο, μονάχα ψυχρό αέρα), του να βρίσκομαι ψηλά με όλα τα δάση από κάτω να κοιμούνται κι αυτά, στο ακίνητο λευκό φως του φεγγαριού. Είναι μεγαλειώδης αίσθηση.
Σε μια ώρα, έξω από το παράθυρό σου, θα δω ένα απαράμιλλο θέαμα - το Δία και την Αφροδίτη να λάμπουν και οι δύο στο χρυσορόδινο ουρανό, και οι δύο στη Δύση· αυτή να μη βρίσκεται πολύ πάνω από τον ορίζοντα, και αυτός περίπου στη μέση μεταξύ του ζενίθ και της ασημένιας περιπλανώμενης κυρίας. Από τις 5:30 έως τις 6:30 αποκτούν μια εξαίσια λαμπρότητα - το χρώμα τους βαθαίνει με το κάθε δευτερόλεπτο, σ’ έναν ουρανό που το φως σταμάτησε, αστιγμάτιστο από άλλα αστέρια, που το φεγγάρι δεν έχει ανέβει ακόμα και με τον ήλιο βυθισμένο πίσω απ' το βουνό Γκάπ· μονάχα αυτοί οι δύο, μόνοι σε όλον τον ουράνιο θόλο. Διαρκεί έτσι για μια ώρα περίπου (έτσι ήταν χθες το βράδυ). Στη συνέχεια, η κυρία, με τόση αργυρή ακινησία, γλιστράει κάτω, μέσα στο φέγγος το χρωματισμένο καθαρό ρόδινο, για να βρεθεί κοντά στον ήλιο που έχει κιόλας αναχωρήσει, και ο αυτοκρατορικός Δίας αιωρείται εκεί, μόνος. Αυτός κατεβαίνει περίπου στις 8:30. Θυμίζει, με βεβαιότητα, έναν από τους "αιώνιους τροχούς" του Δάντη. Δεν μπορώ παρά να πιστεύω ότι όλο αυτό το μεγαλείο κι όλη αυτή η ομορφιά, αυτές οι καθορισμένες και αδιάλειπτες εμφανίσεις και έξοδοι, είναι κάτι περισσότερο από μαθηματικά και φοβερές θερμοκρασίες. Αν δεν είναι, τότε είμαστε τα μόνα θαυμαστά πλάσματα - γιατί μπορούμε να θαυμάσουμε.
Φορώ το άσπρο μου μεταξωτό κοστούμι μου σχεδόν συνεχώς δίχως λευκό καπέλο, το οποίο είναι πολύ άκομψο. Από την επόμενη εβδομάδα πιθανόν να κάνει περισσότερο κρύο. Ό, τι ταχτοποίησες στη βαλίτσα έφτασε εξαιρετικά - δίχως ένα τσαλάκωμα.
Και τώρα πρέπει να ντυθώ για να υποδεχτώ τους Πλανήτες, αγαπημένη, δεδομένου ότι δεν θα ήθελα να το κάνω μετά την εμφάνισή τους - και δεν περιμένουν για κανέναν.
Με αγάπη
W.
μετάφραση: Θωμάς Ξωμερίτης*
* όνομα blogger δανεισμένο από τον κεντρικό ήρωα Tom Outland, στο
μυθιστόρημα τής Willa Cather "The Professor's House"
Από το βιβλίο The Selected Letters of Willa Cather
Εκδόσεις: Alfred A. Knopf, Νέα Υόρκη, Aπρίλιος 2013
Ετικέτες ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ 5
» Δημοσίευση σχολίου