Γιώργος Μανιώτης: Ανώνυμα γράμματα
Επιστολή πρώτη
Είσαι ευχαριστημένος από τη ζωή σου;
Έχεις κοιταχτεί τώρα τελευταία στον καθρέφτη σου;
Είσαι ευχαριστημένος από την εικόνα που παρουσιάζεις;
«Γιατί; Τι έχω;...» θα μου πεις. «Η γυναίκα μου με κρατάει καθαρό, με φροντίζει! Aυτή αγοράζει όλα τα ρούχα μου! Τι άλλο θέλω; Εγώ δε σκοτίζομαι γι' αυτά! Ναι... είμαι ευχαριστημένος από τη ζωή μου! Έχω μια καλή δουλειά! Έχω γυναίκα που τη συντηρώ! Έχω παιδιά που τα σπουδάζω! Έχω διαμέρισμα στην πόλη! Έχω αυτοκίνητο! Έχω εξοχικό! Τι άλλο θα μπορούσα να ζητήσω; Ό,τι έβαλα στόχο στη ζωή μου το έχω καταφέρει!
»Ναι! Είμαι ευχαριστημένος από τη ζωή μου, γιατί, πάνω απ' όλα, έχω την πεποίθηση ότι έπραξα το σωστό και το πρέπον! Τι άλλο θα μπορούσα να ζητήσω;»
Αφού όλα σού πήγαν καλά και είσαι τόσο ευχαριστημένος, γιατί στα μούτρα σου υπάρχει μια τέτοια λύπη; Τα όμορφα ρούχα που σου αγοράζει η γυναίκα σου δεν κρύβουν την πίκρα που έχεις φορτωθεί. Είδες καλά μέσα στον καθρέφτη σου;
Το πρόσωπό σου έχει γίνει γκρίζο, έχει γεμίσει στάχτες από το φθόνο και τη δυσαρέσκεια. Γιατί έχεις μια έκφραση σαν να σε τραβάνε όλη την ώρα με ένα χοντρό σκοινί δεμένο από το λαιμό σου; Γιατί αυτά που ζεις σου φαίνονται όλα ένα μαρτύριο; Γιατί είσαι πάντα έτοιμος να αρπαχτείς και ό,τι έχεις καταφέρει με χίλιους κόπους και στερήσεις να τα τινάζεις όλα στον αέρα; Γιατί έχεις μείνει δίχως φίλους; Γιατί οι κουβέντες σου είναι λιγοστές; Γιατί έχεις παρατήσει τον εαυτό σου; Γιατί το φαγητό είναι η μοναδική ελπίδα και παρηγοριά σου; Τι θέλεις να μας πεις; Τι θέλεις να μας δείξεις; Τι είναι αυτό που κρύβεις και δεν τολμάς να το ομολογήσεις;
Αυτά αρκούν για πρώτη επαφή. Από δω και πέρα, κάθε βδομάδα που περνάει, θα λαβαίνεις και από ένα γράμμα μου. Σε έχω βάλει στόχο μου. Έχουμε παλιούς λογαριασμούς εμείς οι δυο.
Και μην κοπιάσεις άδικα' όσο κι αν προσπαθήσεις, ποτέ δε θα μάθεις αν το πρόσωπο που σου γράφει αυτά τα ανώνυμα γράμματα είναι άντρας ή γυναίκα!
Σε χαιρετώ, καλέ μου...
Είσαι ευχαριστημένος από τη ζωή σου;
Έχεις κοιταχτεί τώρα τελευταία στον καθρέφτη σου;
Είσαι ευχαριστημένος από την εικόνα που παρουσιάζεις;
«Γιατί; Τι έχω;...» θα μου πεις. «Η γυναίκα μου με κρατάει καθαρό, με φροντίζει! Aυτή αγοράζει όλα τα ρούχα μου! Τι άλλο θέλω; Εγώ δε σκοτίζομαι γι' αυτά! Ναι... είμαι ευχαριστημένος από τη ζωή μου! Έχω μια καλή δουλειά! Έχω γυναίκα που τη συντηρώ! Έχω παιδιά που τα σπουδάζω! Έχω διαμέρισμα στην πόλη! Έχω αυτοκίνητο! Έχω εξοχικό! Τι άλλο θα μπορούσα να ζητήσω; Ό,τι έβαλα στόχο στη ζωή μου το έχω καταφέρει!
»Ναι! Είμαι ευχαριστημένος από τη ζωή μου, γιατί, πάνω απ' όλα, έχω την πεποίθηση ότι έπραξα το σωστό και το πρέπον! Τι άλλο θα μπορούσα να ζητήσω;»
Αφού όλα σού πήγαν καλά και είσαι τόσο ευχαριστημένος, γιατί στα μούτρα σου υπάρχει μια τέτοια λύπη; Τα όμορφα ρούχα που σου αγοράζει η γυναίκα σου δεν κρύβουν την πίκρα που έχεις φορτωθεί. Είδες καλά μέσα στον καθρέφτη σου;
Το πρόσωπό σου έχει γίνει γκρίζο, έχει γεμίσει στάχτες από το φθόνο και τη δυσαρέσκεια. Γιατί έχεις μια έκφραση σαν να σε τραβάνε όλη την ώρα με ένα χοντρό σκοινί δεμένο από το λαιμό σου; Γιατί αυτά που ζεις σου φαίνονται όλα ένα μαρτύριο; Γιατί είσαι πάντα έτοιμος να αρπαχτείς και ό,τι έχεις καταφέρει με χίλιους κόπους και στερήσεις να τα τινάζεις όλα στον αέρα; Γιατί έχεις μείνει δίχως φίλους; Γιατί οι κουβέντες σου είναι λιγοστές; Γιατί έχεις παρατήσει τον εαυτό σου; Γιατί το φαγητό είναι η μοναδική ελπίδα και παρηγοριά σου; Τι θέλεις να μας πεις; Τι θέλεις να μας δείξεις; Τι είναι αυτό που κρύβεις και δεν τολμάς να το ομολογήσεις;
Αυτά αρκούν για πρώτη επαφή. Από δω και πέρα, κάθε βδομάδα που περνάει, θα λαβαίνεις και από ένα γράμμα μου. Σε έχω βάλει στόχο μου. Έχουμε παλιούς λογαριασμούς εμείς οι δυο.
Και μην κοπιάσεις άδικα' όσο κι αν προσπαθήσεις, ποτέ δε θα μάθεις αν το πρόσωπο που σου γράφει αυτά τα ανώνυμα γράμματα είναι άντρας ή γυναίκα!
Σε χαιρετώ, καλέ μου...
Από το βιβλίο του Γιώργου Μανιώτη ανώνυμα γράμματα - εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2002
Ετικέτες ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ 1
» Δημοσίευση σχολίου