<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d88644137678078798\x26blogName\x3d%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1+%CF%83%CE%B5+%CF%87%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AF\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://allilografia.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://allilografia.blogspot.com/\x26vt\x3d-4503636247666117187', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

γράμμα σε χαρτί

"Στην τσέπη του παλτού σου παλιό σουσάμι, φλούδα φυστικιών και το τσαλακωμένο γράμμα μου." - Γιάννης Βαρβέρης
 

ο Vincent van Gogh στον Theo van Gogh

O Βίνσεντ Βαν Γκογκ προς τον Τεό Βαν Γκογκ


Etten, 3 Νοεμβρίου 1881

Αγαπητέ Τεό

Υπάρχει κάτι στο μυαλό μου που θέλω να σου πω. Ίσως και να γνωρίζεις κάτι ήδη γι αυτό, και να μην είναι είδηση για σένα. Ήθελα να ξέρεις ότι ερωτεύτηκα τόσο πολύ την Κη Βος ετούτο το καλοκαίρι που δεν βρίσκω άλλα λόγια να το περιγράψω, εκτός από το, "Είναι απλώς σαν η Κη Βος να ήταν ο πιο κοντινός μου άνθρωπος και εγώ ο πιο κοντινός στην Κη Βος" και αυτά τα λόγια τής είπα. Όμως, όταν της το είπα αυτό, εκείνη απάντησε ότι το παρελθόν και το μέλλον ήταν σαν ένα γι' αυτήν και έτσι δεν θα μπορούσε ποτέ να ανταποδώσει το αίσθημά μου.

Τότε βρέθηκα σε τρομερό δίλημμα για το τι θα έπρεπε να κάνω. Θα πρέπει να παραιτηθώ μπροστά σε εκείνο το "ποτέ, όχι, ποτέ", ή να θεωρήσω ότι το θέμα δεν έχει τακτοποιηθεί ακόμα, και με καλή καρδιά να μην το εγκαταλείψω;
Εγώ διάλεξα το δεύτερο. Και μέχρι σήμερα δεν έχω μετανιώσει γι' αυτή την προσέγγιση, παρότι ακόμα αντιμετωπίζω εκείνο το "ποτέ, όχι, ποτέ".
Τώρα, όμως, θα έχεις καταλάβει ότι ελπίζω να μην αφήσω κανέναν τρόπο ανεκμετάλλευτο που θα μπορούσε να με φέρει κοντά της, και αυτός είναι ο σκοπός μου: Να συνεχίσω να την αγαπώ. Μέχρι που στο τέλος θα με αγαπήσει κι εκείνη.

Τεό, μήπως κατά τύχη είσαι κι εσύ ερωτευμένος; Ελπίζω να είσαι, γιατί πίστεψέ με, ακόμα και οι "petites misères" του [έρωτα] έχουν την αξία τους.

Υπάρχουν τρία στάδια.
1. Να μην αγαπάς και να σε αγαπούν.
2. Να αγαπάς και να μη σε αγαπούν (η παρούσα περίπτωση)
3. Να αγαπάς και να σε αγαπούν.

Σου λέω λοιπόν ότι το δεύτερο στάδιο είναι καλύτερο από το πρώτο, αλλά το τρίτο! Αυτό είναι!

Πάντα δικός σου, Βίνσεντ

[υστερόγραφο]:...Προσπάθησαν να με κάνουν να υποσχεθώ πως δεν θα ξαναπώ ούτε θα γράψω απολύτως τίποτα για τούτη την υπόθεση, αλλά εγώ αρνήθηκα να δώσω τέτοια υπόσχεση: Ο κορυδαλλός δεν μπορεί να μην τραγουδάει την άνοιξη.


Από το βιβλίο Τα σ' αγαπώ που άντεξαν
Εκδόσεις Άγκυρα, 2006
επιμέλεια: Σύσση Καπλάνη

(ο πίνακας είναι αυτοπροσωπογραφία του Βαν Γκογκ με επιδεμένο το αυτί του)

Ετικέτες

« Home | Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »

At Παρασκευή, Ιουνίου 27, 2008 11:38:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος :

Το πρώτο στάδιο δεν είναι καλύτερο από το δεύτερο;

Εδώ γίνεται ωραία δουλειά! Αυτό το blog είναι σαν βιβλίο.    



At Πέμπτη, Ιουλίου 03, 2008 4:13:00 μ.μ., Blogger Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. :

Πολλά μπλογκς είναι σαν βιβλίο.

υ.γ. Tο κακό είναι πως πολλά από αυτά είναι σαν βιβλίο της ζωής του μπλόγκερ...

(και, όχι! το καλύτερο στάδιο είναι το δεύτερο, υπό την έννοια ότι μόνον έτσι μπορεί να συλλάβει κανείς το μέγεθος της σημασίας του έρωτα και να τον εκτιμήσει αναλόγως.)    



» Δημοσίευση σχολίου