<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d88644137678078798\x26blogName\x3d%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1+%CF%83%CE%B5+%CF%87%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AF\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://allilografia.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttps://allilografia.blogspot.com/\x26vt\x3d-4543012661489340193', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

γράμμα σε χαρτί

"Στην τσέπη του παλτού σου παλιό σουσάμι, φλούδα φυστικιών και το τσαλακωμένο γράμμα μου." - Γιάννης Βαρβέρης
 

Τάσος Λειβαδίτης: Το γράμμα του επισκέπτη

30 Μαρ 2009


Έφυγε ξαφνικά μια μέρα του φθινοπώρου, πάνω στο τραπέζι είχε αφήσει ένα γράμμα, «μη με διώξεις» έγραφε, και μιλούσε για ένα μακρύ ακατοίκητο προαίσθημα, τα φώτα ήταν όλα αναμμένα στο σπίτι για να μην καταλάβω πως, ίσως, δεν είχε έρθει ποτέ, ενώ πλάι στο γράμμα είχε ακουμπήσει το μυστήριο του θανάτου του, που οι αράχνες το 'χαν κιόλας σκεπάσει, «πώς με βρήκες, μου λέει, εγώ δεν υπήρξα», «γι' αυτό» του λέω, κι ήταν σαν να 'χαμε γεννηθεί και μεγαλώσει σ' ένα αμάξι, που έτρεχε μες στο ανατρίχιασμα των δρόμων,

μα ούτε και μπορούσα να παλέψω μ' αυτήν την πρόσοψη του σπιτιού, που οι τοίχοι του φαγωμένοι κατέβαιναν βαθύτερα απ' το αίμα μου, μες στο σκοτάδι της νύχτας.

-συλλογή: Απ' το ημερολόγιο ενός υπηρέτη-

Από το βιβλίο Τάσος Λειβαδίτης, Ποίηση (τόμος δεύτερος)
εκδ. Κέδρος, 1987


(η προσωπογραφία του Τάσου Λειβαδίτη, φιλοτεχνημένη από την κόρη του
Βάσω Λειβαδίτη-Χαλά, είναι από το βιβλίο)

Ετικέτες

Πινακοθήκη ~ Albert Kindler (1833-1876)

26 Μαρ 2009

6Τwo women reading a letter6

Ετικέτες

Πιερ Πάολο Παζολίνι: Γράμμα προς το παιδί απ' την Κοτινιόλα

22 Μαρ 2009


Γλυκό μου αγόρι, ναι, σίγουρα να συναντηθούμε
όμως τίποτε μην περιμένεις απ' τη συνάντηση αυτή.
Αν κάτι περιμένεις - μια νέα αυταπάτη, μια νέα
ματαιότητα!
όπως η θλίψη. Στα σαράντα είμαι σαν δεκαεφτάρης.
Απογοητευμένοι ο σαραντάρης κι ο δεκαεφτάρης
μπορούνε σίγουρα να συναντηθούν, ψελλίζοντας
κοινές ιδέες για προβλήματα - και μεταξύ τους
αυτά που ανοίγουν οι δύο δεκαετίες, ολάκερη ζωή
και που μόνο εξωτερικά είναι τα ίδια.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Είμαι τσιγκούνης, κι αυτά τα λόγια που κρατώ
τα σφιχτοκρατώ απάνω στην καρδιά μου.
Και την απόσταση απ' τα μάγουλα μέχρι το πηγούνι
το παραμορφωμένο στόμα απ' τα χαμόγελα
της δειλίας, και το μάτι που πια
γλυκύτητα δεν έχει, σαν ξυνισμένο σύκο
θα τα 'δες' το πραγματικό πορτρέτο ετούτης της
νεότητας
που σε πληγώνει, μια όχι αδελφική νεότητα.
Τι μπορεί να σ' ωφελήσει ένας άνθρωπος τέτοιας
ηλικίας;
Απλά λυπημένος μέσα στην ισχνότητα που καταπίνει τη
σάρκα του. Ό,τι έδωσε, το 'δωσε, τα άλλα είναι περιττός
σεβασμός.


Από την ανθολογία Παζολίνι, Ουνγκαρέττι, Κουαζίμοντο
Επιλογή & μετάφραση: Στέλιος Κάτσικας
εκδ. Αιγόκερως, 2000



Ετικέτες ,

Γιώργος Μιχαηλίδης: Της επανάστασης, της μοναξιάς και της λαγνείας - Η μύηση

17 Μαρ 2009


Ο Οδυσσέας πήγε μόνος ως την άκρη του χωριού. Κάτω από έναν γυμνό πλάτανο υπήρχε ένας γερτός, μισοσπασμένος πάγκος. Τον σήκωσε βάζοντας από κάτω δυο μεγάλες πέτρες, τυλίχτηκε καλά στη χλαίνη του κι έβγαλε από την τσέπη ένα από τα μπλοκ αλληλογραφίας που του είχε μέσα στο δέμα η Αριάδνη. Το χαρτί είχε ένα ελαφρό υποκίτρινο χρώμα που το έκανε να δείχνει πολύτιμο. Έτσι κι αλλιώς ήταν πολύτιμο για κείνον. Ήταν το πέμπτο γράμμα πού της έγραφε. Τρία κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους με το τραίνο, που τα ταχυδρόμησε στη Θεσσαλονίκη, και ένα σύντομο στη Φλώρινα.

Η μέρα έφευγε. Ένα φως παγερό, ετοιμοθάνατο, άπλωνε σαν γάζα πάνω από τον τόπο. Μια πλαγιά κατέβαινε διαγώνια κάτασπρη, μετά ένας κάμπος ομίχλης και στο βάθος ο τρομερός όγκος της Τρεμπεσίνας. Της έγραψε:

Αγαπημένη κυρία Καρέλη.

Δεν ήξερε πώς να την προσφωνήσει. Το «αγαπημένη μου» του φαινόταν πολύ, το «αγαπητή» λίγο, το «κυρία Καρέλη» ψυχρό, το «Αριάδνη» θρασύ. Κατέληξε σ' ένα συνδυασμό που τα απέφευγε όλα - ούτε θρασύ ούτε ψυχρό ούτε πολύ ούτε λίγο: «αγαπημένη κυρία Καρέλη».

Της έγραψε για την επταήμερη, άγρυπνη, εξουθενωτική πορεία μέσα στα χιόνια και τα άγρια βουνά της Αλβανίας, για τους νεκρούς και τους τραυματίες, για τις εικόνες της φρίκης και της ερημιάς. Κάθε τόσο τα λόγια του τα συμπλήρωνε με μικρά σχέδια: εκρήξεις, φλεγόμενα καμιόνια, τοπία γυμνά, απάνθρωπα, κοκκαλωμένα μουλάρια, ένας νεκρός φαντάρος μισοθαμμένος στο χώμα. Ζωγράφισε και τον εαυτό του κάτω από τον γυμνό πλάτανο, καθισμένο στο παγκάκι να της γράφει.

... Τώρα είμαι κάπου μέσα στην Αλβανία, σ' ένα ερειπωμένο χωριό. Βραδιάζει. Σας σκέφτομαι. Οι εικόνες σας -και έχω τόσο πολλές στο μυαλό μου-, έρχονται η μία μετά την άλλη, κάποτε πολλές μαζί, στροβιλίζονται σαν να χιονίζει μέσα μου η ομορφιά σας και με παρηγορεί. Αύριο θα αρχίσει η επίθεση. Ο λόχος μας θα λάβει μέρος. Δε με νοιάζει τι θα συμβεί σ' εμένα, αν θα γλυτώσω ή αν θα σκοτωθώ. Μου φτάνει που σας γνώρισα, που σας αγάπησα. Να ξέρω πως κι εσείς ενδιαφέρεστε για μένα, με σκέφτεστε, είναι η μεγαλύτερη ευτυχία.

Όλοένα το φως έσβηνε, αραιωμένο μελάνι χυνόταν στον αέρα και η ευωδία της παγωνιάς, ανακατεμένη με τη μυρωδιά από σάπια φύλλα και ρίζες, λιβάνιζε κάτι πένθιμο στον αέρα. Όσο χαμήλωνε το φως, τόσο χαμήλωνε και ο Οδυσσέας επάνω από το χαρτί. Διπλωμένος στα δύο, σχεδίν γονατισμένος, έδειχνε από μακριά σαν να προσεύχεται ή κάτι να προσκυνούσε.

Έριξε το γράμμα στο σάκο του ταχυδρομείου, που ήταν στο διοικητήριο μπαίνοντας δεξιά, και πήγε να βρει το λοxαγό του τον Σπάθη.


Από την τριλογία του Γιώργου Μιχαηλίδη
Της επανάστασης, της μοναξιάς και της λαγνείας: βιβλίο πρώτο - Η μύηση
εκδ. Καστανιώτη, 2000

Ετικέτες

ο Γιώργος Παππάς προς την Μυρτιώτισσα

12 Μαρ 2009


Σέρραι Πέμπτη 4 Νοεμβρ.
Αγαπημένη μου μανούλα,

Έλαβα το γράμμα σου με τα παράπονα σου. Τι ανόητη που είσαι! Νομίζεις πως δεν ξέρω πως είσαι ο μόνος άνθρωπος που έχω στη ζωή; Για ποιον νομίζεις ότι ζω; Αυτά που σου λέω περί Καιτών είναι κωμικά! Μαγκούφης θα μείνω. Το ξέρω. Άλλωστε γέρασα πια. Τα μαλλιά μου ασπρίζουν αλματωδώς και γενικά η διάθεσίς μου είναι αποκλειστικά απαισιόδοξη. Αυτά που κάνω είναι για να ξεγελάω τον εαυτό μου και να αποφεύγω τα άλλα.

Για βελέντζες εδώ στις Σέρρες δεν βρήκα τίποτα της προκοπής. Νομίζω ότι στην Αθήνα βρίσκει κανείς ό,τι θέλει ίσως λίγο ακριβότερα. Θα σου πάρω όταν έλθω.

Θα έλθω την Πέμπτη οκτώ. Δεν ξέρω ακριβώς την ώρα. Ίσως στις 101/2 ίσως στας 21/2. Πάντως να είναι η Φωφώ στο σπίτι. Θα τα πούμε με την ησυχία μας. Μην το πης πουθενά ότι έρχομαι για να μπορώ να ιδώ μόνον όσους θέλω. Δεν θα έχω πολύ καιρό. Πάντως θα μείνω Παρασκευή - Σάββατο - Κυριακή. Θα φύγω Δευτέρα πρωί. Εάν είσαι στην Εκάλη, θα έλθω να κοιμηθώ εκεί ένα βράδυ και να περάσω όλη την ημέρα.

Πάντως κάνε όπως θέλεις.
Δεν μου έγραψες για τα χρήματα. Σου έδωσε ο δικηγόρος;
Σε φιλώ πολύ πολύ
Το παιδί σου που σε λατρεύει
Γιώργος


Η επιστολή και η φωτογραφία της είναι από την Οδό Πανός
- τ.131, Ιαν.2006
Η φωτογραφία του Γιώργου Παππά είναι από τον Πανδέκτη

Aκόμα: H Μυρτιώτισσα για τον γιο της

Ετικέτες

Ερτζουμέντ Μπεχζάτ: Γράμμα

7 Μαρ 2009


Ανταμώσαμε χτες
Απ' την τσέπη μου
Έβγαζα ένα ποίημα πούχα γράψει για σένα
Να στο διαβάσω

Όταν με ρώτησες τι είν' αυτό
Τίποτα σου είπα, κάποιου φίλου η διεύθυνση
Ψάχνω το σπίτι του.

Ercümend Behzad


Από την Ανθολογία Τουρκικής Προοδευτικής Ποίησης
εκδ. αλφειός, 1981
Μετάφραση: Έρμος Αργαίος

Ετικέτες

Πινακοθήκη ~ Auguste Toulmouche (1829-1890)

2 Μαρ 2009

6Τhe Letter6


6Τhe Love Letter6

Ετικέτες