Δημήτρης Χατζής: Θητεία
«Βρισκόμαστε κοντά στη Μουργκάνα. Πρόκειται να κάνουμε ενέργεια με μεγάλες δυνάμεις κι αυτή τη φορά φοβάμαι πολύ.»
Είχε πάρει το γράμμα της λίγες μέρες πιο πριν και δεν πρόφτασε να της στείλει την απόκρισή του. Της έγραφε πως την αγαπούσε πολύ, πως άμα γύριζε θα την παντρευότανε και της ξανάγραφε πως φοβότανε πάρα πολύ στη Μουργκάνα. Είταν ένας στρατιώτης από το τάγμα 583 της 75ης Ταξιαρχίας.
Τώρα κείτεται άθαφτος κάτω από έναν όρθιο βράχο στο Τσεροβέτσι με το πρόσωπο το μισό φαγωμένο, το 'να πόδι σπασμένο και το χέρι φευγάτο δυο μέτρα μακρύτερα. Τ' άλλο του χέρι, καθώς είναι πεσμένος, μοιάζει σα ν' ακουμπάει στην τζέπη που είχε τα γράμματα. Μέσα στη φουρτούνα εκείνων των ημερών, τα δυο γράμματα, που τα πήραν οι δικοί μας, βραχήκανε και τα ονόματα χάθηκαν — το δικό του και το δικό της.
Από το βιβλίο του Δημήτρη Χατζή Θητεία
εκδ. το Ροδακιό, 2000
(πρωτότυπη φωτογραφία: tovima.gr)
Ετικέτες ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ 3
» Δημοσίευση σχολίου