η Μαρίνα Τσβετάγιεβα στον Μπαρίς Παστερνάκ
Marina Tsvetaeva to Boris Pasternak
26 Μαίου 1926
Γεια σου, Μπαρίς! Είναι έξι η ώρα το πρωί, φυσά ασταμάτητα. Μόλις τώρα έτρεχα στη μικρή αλέα προς το πηγάδι (δυο διαφορετικές χαρές: άδειος ο κουβάς, γεμάτος ο κουβάς) και προϋπαντούσα σύγκορμη τον αέρα, χαιρετούσα εσένα. Στο κατώφλι (με γεμάτο πια τον κουβά) η επόμενη παρένθεση: όλοι κοιμόντουσαν ακόμη, κοντοστάθηκα, σήκωσα το κεφάλι μου για να σε προϋπαντήσω. Ετσι ζω μαζί σου, πρωί και βράδυ, σηκώνομαι μέσα σου, πλαγιάζω μέσα σου.
Δεν ξέρεις όμως ότι έχω γράφει κάποιους στίχους για σένα, στο αποκορύφωμα του Βουνού... Ημιτελείς, μια έκκληση σ' εσένα μέσα μου, σ'εμένα μέσα μου.
Ένα απόσπασμα:
Στη σκοποβολή — σκέτος Σκύθης,
στο χορό για τον Χριστό — ένα μαστίγιο.
Θάλασσα! Τολμώ σαν ουρανός μέσα σου να μπω.
Σε κάθε στίχο,
σα να 'ναι σφύριγμα κρυφό,
σταματώ.
Αφουγκράζομαι.
Σε κάθε αράδα — στάσου!
Σε κάθε τελεία κι ένας θησαυρός.
Μάτι! Σαν φως προς τη μεριά σου απλώνομαι,
διαλύομαι. Από τη θλίψη
σαν κιθάρα
νιώθω να κουρδίζομαι ξανά,
να μεταμορφώνομαι γι άλλη μια φορά...
Τι άλλο να σου γράφω, Μπαρίς; Η σελίδα τελειώνει, η μέρα άρχισε. Μόλις τώρα γύρισα από την αγορά. Σήμερα στο χωριό έχουν γιορτή' οι πρώτες σαρδέλες! Σαρδέλες όχι σε κιβώτια, αλλά πιασμένες σε δίχτυα.
Ξέρεις, Μπαρίς, αρχίζω να νιώθω μια έλξη για τη θάλασσα κι αυτό εξαιτίας μιας κακόβουλης περιέργειας' θέλω να πειστώ για τη δική μου αστάθεια.
Φιλώ το κεφάλι σου' μου φαίνεται ότι είναι τόσο μεγάλο εξαιτίας αυτών που έχει μέσα του' είναι σαν να φιλώ ένα ολόκληρο βουνό, ένα από τα Ουράλια...
Πρόσεξες ότι σου χαρίζω το είναι μου σε κομμάτια;
Marina Ivanovna Tsvetaeva
Μετάφραση: Σταυρούλα Αργυροπούλου
Από το βιβλίο Παστερνάκ, Τσβετάγιεβα, Ρίλκε - η αλληλογραφία των τριών
εκδ. Μεταίχμιο, 2005
(πρωτ. φωτογραφία: poesie.net)
Ετικέτες ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ 4
» Δημοσίευση σχολίου