Μανουέλ Ναβάρρο Λούνα: Γράμμα μιας κουβανέζας μάνας σε μια μάνα αμερικάνα
Γαλανομάτα μάνα μητέρα Αμερικάνα
εμένα τα παιδιά μου την ησυχία θέλουν
την όμορφη ειρήνη μάθανε ν' αγαπάνε
δουλεύουν, τραγουδάνε και παίζουνε κιθάρα
στης φοινικιάς τον ίσκιο τον πράσινο στρωμένοι.
Ο Ρόμπερτ σου, το νέο πυρόξανθο λουλούδι,
πόσο μα πόσο θα 'ταν ευτυχισμένος, σκέψου,
αν μπόραγε να παίξει μπέηζ μπωλ με το Χουάν μου
το γιο μου τον τσαχπίνη και τον κατσαρομάλλη!
Όχι αποβάσεις πια κι έμποροι καυγατζήδες
που το λαό σας κυβερνούν, κι όταν το θεν προστάζουν
ο Ρόμπερτ σου φονιάς να γίνει του Χουάν μου
κάτω απ' τον ουρανό μας, στη γη την πατρική μας.
Ο Χουάν μου είν' ευγενικός, σιχαίνεται το αίμα
ειρήνη θέλει και δουλειά, να ζήσει, να προκόψει.
Όμως, σαν τη σημαία του έρχονται να προσβάλλουν,
σαν λεοντάρι τότε ορμά απ' τον αψύ θυμό του
καί τ' άσπρο περιστέρι μας μάχεται σα θηρίο.
Σαν μάνα προς μητέρα, εγώ σου λέω τώρα:
συμβούλεψε το γιο σου στη γη μας να μην έρθει'
σαν φίλος, σαν αδέρφι και σαν ξενητεμένος
να 'ρθεί και να κοπιάσει όποτ' επιθυμήσει
στο ίδιο το τραπέζι θα φάει κι αυτός μαζύ μας.
Μα όχι αρματωμένος να 'ρθεί σαν πειρατής.
Οι πειρατές που αγγίζουν ετούτο το Νησί
μένουνε στις ακτές του, και όχι ζωντανοί.
Τότε θα πάψεις να 'σαι σαν τώρα φαντασμένη
και δάκρυα θα χύνεις από ντροπή, καϋμένη.
Καλύτερα, ωστόσο, δεν είναι, μόδερ Μαίρσι
κι ο Ρόμπερτ κι ο Χουάν μου να ζουν ευτυχισμένοι
καθένας τους στη γη του που 'δε το φως της μέρας,
και μόνο τις σπουδές τους, τις τέχνες να φροντίζουν
κι ακόμα την αγάπη με τα γλυκά κορίτσια;
Άκουσε, εγώ σου δίνω υπόσχεση ιερή
ποτέ του να μη γίνει ο γιος μου επιδρομέας,
τι από μικρός μαθαίνει να σέβεται τους άλλους,
των άλλων τις πατρίδες, όσο μικρές κι αν είναι.
Όμως, σε σας, το Ρόμπερτ αλλιώς τόνε μαθαίνουν...
Κι αν έρθει εδώ ζωσμένος άρματα και πιστόλια
και ρίξει πρώτος βόλι, ω τότε, μόδερ Μαίρυ,
χρέος του Χουάν μου θα 'ναι ν' αντιπυροβολήσει.
Μάνα γαλανομάτα, μητέρα Αμερικάνα,
για τη ζωή του Ρόμπερτ σου με τα χρυσά μαλλιά
και τη ζωή του νέγρου μου Χουάν του σγουρομάλλη
ας τραγουδήσαμε κι οι δυο τραγούδι μητρικό
για την ειρήνη που κι αυτή γυναίκα είναι και μάνα.
Κι ας μη τ' ακούσουν οι έμποροι που θεν τις ταραχές
κι ο νους τους είν' στο χρήμα και όχι στα παιδιά μας
και στέλνουνε το Ρόμπερτ, το νέο σου λουλούδι
το γιο μου να σκοτώσει κι αυτός να σκοτωθεί
κάτω απ' τίς μεγάλες πράσινες φοινικιές μας.
Σαν μάνα προς μητέρα, εγώ σε ειδοποιώ:
συμβούλεψε το γιο σου στην Κούβα να μην έρθει.
Manuel Navarro Luna
Μετάφραση: Ρίτα Μπούμη Παπά
από την παγκόσμια ανθολογία νέγρικης ποίησης
Εκδόσεις: Τύμφη, 1973
(πρωτότυπη φωτογραφία του Μανουέλ Ναβάρρο Λούνα: ecured.cu)
Ετικέτες ΠΟΙΗΜΑΤΑ 5
» Δημοσίευση σχολίου