Ανρί Μισώ: [Σας γράφω από έναν τόπο μακρινό]
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJ7F46TmiBSB-jcHLaXIpRKmF2wLFWe0nORH_WVK-npS9iM7Q3ThPG-Yk18kXAw6kWaQM9OzGhM1j_8gewnIQpnJ0TL5Y7qF9_ZkhZ1Co10Cco7FDsse2oFV-aLByNyX5vT1rHS3-lt9g/s400/HenriMichaux2.jpg)
(μικρό απόσπασμα)
V
Σας γράφω από την άκρη του κόσμου. Πρέπει να το ξέρετε. Συχνά τα δέντρα τρέμουν. Μαζεύουμε τα φύλλα. Έχουν ένα αφάνταστο πλήθος νεύρα. Αλλά τι μ' αυτό; Τίποτε πια δεν υπάρχει ανάμεσα στα φύλλα και στο δέντρο, και σκορπιζόμαστε στεναχωρεμένες.
'Αραγε δε θα μπορούσε να εξακολουθήσει η ζωή επί-γης χωρίς αγέρα; Ή μήπως όλα πρέπει να τρέμουν, ολοένα, ολοένα.
Υπάρχουν ακόμη υπόγειοι κλονισμοί, και, μέσα στο σπίτι, θα 'λεγες θυμοί που έρχουνται να σε συναπαντήσουν ή όντα αυστηρά που θα 'θελαν να σου αποσπάσουν εξομολογήσεις.
Δε βλέπεις τίποτε, παρά μόνο όσα έχουν τόσο λίγη σημασία να τα ιδείς. Τίποτε και όμως τρέμεις. Γιατί;
Henri Michaux
Μετάφραση: Γιώργος Σεφέρης
από την ανθολογία Ξένη Ποίηση του 20ού αιώνα
Εκδ. Λωτός, 2000
(φωτογραφία: Isola di Rifiuti)
Ετικέτες ΠΟΙΗΜΑΤΑ 5