Γιάννης Σκαρίμπας: Η επιστροφή
Τέλος πάντων ένα σούρπο θα γυρίσω -όπως σου 'πα-
τούτο χρόνο ή τον άλλονε -κι' όπως έφυγα, μόνος-
ένα σούρπο που μέσα του θα 'χει όλα τα σούρπα
και τα χρόνια όλα ο χρόνος.
Και θα πάω τέλος πάντων στο γραφείο μου, ως όταν
σένα αχνή στην απόσταση η μορφή σου μου εμίλει,
και θα είναι σαν -τότενες που με αγάπας- θα ρχόταν
ένα γράμμα σου φίλη...
Κι' ας μη ρχόταν! Γω θα 'κανα σαν νάχ' έρθει και σάμπως
το 'χω λάβει και μου 'γραφες λόγια εκεί, αγαπημένα,
και -σαν τότε- εγώ θα 'γραφα στο απόσπερνο θάμπος
ένα γράμμα για σένα.
Κι' ας μη το 'στελνα! θα 'κανα σαν να εσύ το 'χεις λάβει
κι' απ' τα μάτια σου κύλησε ατη γραφή του ένα δάκρυ
-κι' ως σκυφτή, το λυχνάρι της όξω η νύχτα θ' ανάβει,
εγώ θα κλαίω σε μιαν άκρη...
Από την Φιλολογική Πρωτοχρονιά 2009 - τόμος 66ος
(αναδημοσίευση από την Φ.Π. 1943)
(η φωτογραφία του Γ.Σκ. είναι από το kanithos.gr)
Ετικέτες ΠΟΙΗΜΑΤΑ 4
» Δημοσίευση σχολίου