o Γιάννης Τσαρούχης στον Στέφανο Δασκαλάκη
Αγαπητέ μου Στέφανε
Τα έργα σου πού είδα χτες μ' έβαλαν σε πολλές σκέψεις.
Βλέπω πώς ότι δειλά σκεφτόμουνα ήδη από το 1940 για τους νέους, σήμερα είναι μία τρέχουσα αλήθεια. Ή ζωγραφική πού ξαναγυρίζει στον εαυτό της και στο παραδοσιακό σχέδιο, είναι κάτι φυσικό, σαν την ιστιοπλοΐα πού θα θεωρούσε αυτονόητη την κατάργηση του μοτέρ στα ιστιοφόρα. Ή Ζωγραφική βέβαια είναι έκφραση μα είναι και μία τεχνική. Μέσα στα όρια αυτής τής τεχνικής πρέπει να πραγματοποιηθεί η έκφραση αυτή.
Απ' το 1900 έως σήμερα ή Ζωγραφική ήταν ταραγμένη από την φοβία τής καταργήσεως της από τη φωτογραφία πού τα ιδανικά της τα είχε αναγγείλει αυτή ή ιδία προ πολλών αιώνων. Φοβία και ανησυχία μήπως χάση ευκαιρίες. Οι περισσότερες ευκαιρίες, αν όχι όλες αποδείχτηκαν απατηλές — οι περισσότερες τουλάχιστον. Και ή εμπειρία ενός αιώνος σχεδόν έδειξε πώς ή καλή Ζωγραφική, ιδίως όταν είναι «φωτογραφική» όπως λένε, χωρίζεται με άβυσσο από την φωτογραφία. Νομίζω ότι είσαι σε ένα δρόμο καλό, γιατί προσπαθείς να δεις και εργάζεσαι για να αποδώσεις ότι βλέπεις σεβόμενος τους κανόνες της Ζωγραφικής τέχνης, πού υπάρχουν από πολλούς αιώνες και ελπίζω να εξακολουθήσουν να υπάρχουν για το καλό του ανθρώπου. Οι κανόνες δεν είναι οι μορφές και τα μοτίβα, πού είναι φυσικό και επιθυμητό να αλλάζουν, αλλά κάτι πολύ βαθύτερο και δυσκολοεξήγητο.
Σε χαιρετώ
Γιάννης Τσαρούχης
Μαρούσι 15-3-82
Από την ιστοσελίδα του Ηριδανού
(φωτ: bbc.co.uk)
Ετικέτες ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ 1
» Δημοσίευση σχολίου