<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d88644137678078798\x26blogName\x3d%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1+%CF%83%CE%B5+%CF%87%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AF\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://allilografia.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttps://allilografia.blogspot.com/\x26vt\x3d-4543012661489340193', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

γράμμα σε χαρτί

"Στην τσέπη του παλτού σου παλιό σουσάμι, φλούδα φυστικιών και το τσαλακωμένο γράμμα μου." - Γιάννης Βαρβέρης
 

Κώστας Σουέρεφ: Αποσπάσματα αλληλογραφίας


Τόσα χρόνια γράμματα στις σακκούλες στα συρτάρια στα ντουλάπια
Ένα βαγόνι ταχυδρομικό βγαίνει στο δρόμο Κυριακή απόγιομα
Περνάει την παραλία ανάμεσα από γυρισμένα κεφάλια

Αν τα χαρτιά κιτρίνισαν φταίει ο ήλιος
που μπαίνει το πρωί μέσα από γρίλλιες τζάμι κουρτίνες
και εισχωρεί στα έπιπλα

Μια γραμμή έμεινε μετέωρη
ανάμεσα στα γράμματα που γράφτηκαν
και εκείνα που θα γραφτούν


Από την συλλογή του Κώστα Σουέρεφ Αύρα μετέωρη
Εκδόσεις Έψιλον, 1999

(πρωτότυπη εικόνα: pueblo.gsa.gov)

Ετικέτες

αυτή η καταχώρηση έγινε στις 26 Μαρ 2008 at 26.3.08.

« Home | Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »

At Τετάρτη, Απριλίου 02, 2008 10:43:00 π.μ., Blogger ναυτίλος :

Αυτό το ποίημα μου θύμισε τον "Μπάρτλεμπι" του Χέρμαν Μέλβιλ
που διαχειριζόταν το αρχείο με τις ανεπίδοτες επιστολές στο αριστουργηματικό διήγημα του.    



At Παρασκευή, Απριλίου 04, 2008 3:45:00 μ.μ., Blogger Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. :

Kι εμένα, Ναυτίλε, το σχόλιό σου μου θύμισε ότι είχα αυτό το βιβλιαράκι τσέπης, αλλά πού είναι τώρα;

Ό,τι πρέπει θα ήταν ένα απόσπασμα γι αυτό το μπλογκ. Θα ήταν πολύ θρασύ να σου ζητήσω να επιλέξεις εσύ ένα απόσπασμα; Κουραστικό είναι, το ξέρω.

(ήδη ντρέπομαι που στο ζητώ...)    



At Κυριακή, Απριλίου 06, 2008 8:15:00 μ.μ., Blogger ναυτίλος :

O Μπάρτλεμπι υπήρξε ένας κατώτερος υπάλληλος στο Γραφείο Νεκρών Επιστολών , στην Ουάσινγκτον , απ’ όπου κι έχασε τη θέση του ξαφνικά από μια αλλαγή στη διοίκηση . Όταν σκέφτομαι αυτή τη φήμη ,δύσκολα μπορώ να εκφράσω τα συναισθήματα που με κυριεύουν. Νεκρές επιστολές ! Δεν αντηχεί νεκροί άνθρωποι ; Φαντάζεστε για έναν άνθρωπο , από φύση και κακοτυχία επιρρεπή σε μια χλομή απελπισία ,να έχει άλλη δουλειά , που να μπορεί να του αυξάνει αυτή τη χλομή απελπισία , από εκείνη του να φυλλομετράει αδιάκοπα νεκρές επιστολές και να τις ξεχωρίζει για την πυρά ; Γιατί κατά χιλιάδες καίγονται κάθε χρόνο . Μερικές φορές , μέσα από τον φάκελο ο χλομός υπάλληλος βγάζει ένα δαχτυλίδι – το δάχτυλο για το οποίο προοριζόταν ίσως να σαπίζει μέσα στον τάφο . Μια επιταγή , σταλμένη με ταχύτατη φιλανθρωπία – αυτός που θα την είχε παρηγοριά ούτε τρώει ούτε πεινάει πια. Συγγνώμη , για κείνους που πέθαναν απελπισμένοι. Ελπίδα , για κείνους που πέθαναν χωρίς ελπίδα . Καλές ειδήσεις , για κείνους που πέθαναν πνιγμένοι από αγιάτρευτες δυστυχίες . Μηνύματα ζωής , αυτά τα γράμματα σπεύδουν στο θάνατο.
Ω , Μπάρτλεμπι ! Ω , ανθρωπότητα !

μτφ. Ρούλα Πατεράκη , εκδ. της Βιβλιοθήκης
(Δυστυχώς μες στο χάος της βιβλιοθήκης μου δεν κατάφερα να βρω τη μετάφραση του Κουμανταρέα στην οποία το είχα διαβάσει και μάλλον ήταν καλύτερη)    



At Δευτέρα, Απριλίου 07, 2008 1:54:00 μ.μ., Blogger Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. :

Eυχαριστώ πολύ Ναυτίλε!

Σπεύδω να το αναρτήσω.    



» Δημοσίευση σχολίου