<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d88644137678078798\x26blogName\x3d%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1+%CF%83%CE%B5+%CF%87%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AF\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://allilografia.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://allilografia.blogspot.com/\x26vt\x3d-4503636247666117187', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

γράμμα σε χαρτί

"Στην τσέπη του παλτού σου παλιό σουσάμι, φλούδα φυστικιών και το τσαλακωμένο γράμμα μου." - Γιάννης Βαρβέρης
 

Πινακοθήκη ~ Hermann Kern (1839-1912)

30 Μαΐ 2010

6The Love Letter6

Ετικέτες

Μηνάς Δημάκης: Επιστολή ρομαντική

24 Μαΐ 2010


όπως γράφαμε στα δεκαεπτά χρόνια μας
(με τον τρόπο των «ΦΥΛΛΩΝ ΤΕΧΝΗΣ»)


Νύχτα και μέρα βασανίζομαι μαζί σου
Για τα μάτια τα χείλη το κορμί σου

Νύχτα και μέρα βασανίζομαι μακρυά σου
Κι από το χιόνι πιο κρύα η καρδιά σου

Κρύα η καρδιά σου ωσάν το κρύο το χιόνι
Κι ο βοριάς κι ο χειμώνας δυναμώνει

Σε λίγο ένας σταυρός θα ξεπροβάλει
Στον τάφο της αγάπης μου και πάλι

Και δε θα κλάψω και θα σε ξεχάσω
Κι όπως πουλί που κυνηγάς στο δάσο

Που αν χαθεί θα 'ρθουν άλλα να καθίσουν
Στο δέντρο σου φωλιές κι άλλες να χτίσουν

Θα καρτερώ από τ' άσβηστό μου αστέρι
Μιαν αγάπη καινούργια να μου φέρει


Από το βιβλίο Μηνάς Δημάκης, Ανθολόγιο στην ποίησή του
εκδ. Δοκιμάκης, 2008


Ακόμα:
- ο Μηνάς Δημάκης στο
χωρίς άλλη αναβολή
και
- το ποίημά του "Άσε με ήσυχο" εδώ, στο "γράμμα σε χαρτί"

Ετικέτες ,

ο Κώστας Ταχτσής προς τον Γιώργο Γεννηματά

18 Μαΐ 2010


20 Ιανουαρίου 1987
Αγαπητέ Κύριε Γεννηματά,

Παρακολούθησα με ευνόητο ενδιαφέρον την τηλεοπτική εκπομπή για το AIDS και ιδιαίτερα τα σημεία που αφορούσαν στους ομοφυλόφιλους.

Να είσθε βέβαιος ότι εξετίμησα την αντιρατσιστική στάση σας επί του θέματος, αλλά θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι διαπίστωσα και την ύπαρξη μιας αφέλειας που, αν δεν οφείλεται σε ηθελημένη αγνόηση της πραγματικότητας με σκοπό τη μη γενίκευση του πανικού, δε μπορεί παρά να εξηγηθεί από τη συνήθη άγνοια που χαρακτηρίζει τους ετεροφυλόφιλους — στο βαθμό που υπάρχει, και βέβαια υπάρχει, αυτό το είδος.

Και εγώ μεν είμαι σε θέση να γνωρίζω κάπως καλύτερα από σας αυτή την πραγματικότητα, δυστυχώς όμως αδυνατώ να μιλήσω επώνυμα και δημόσια, γιατί θα προκαλούσα την οργή μιας μερίδας ομοφυλόφιλων, ιδίως όμως των τραβεστί - που, μην έχετε ψευδαισθήσεις επ' αυτού, έχουν όλα τα χαρακτηριστικά του «οργανωμένου εγκλήματος» με τζίρο πολλών εκατομμυρίων —, από τους οποίους θα κινδύνευα ακόμα και να δολοφονηθώ. Θα ήταν όμως ασυγχώρητη παράλειψη εκ μέρους μου αν δεν έθετα υπ' όψιν σε σας προσωπικά ορισμένα στοιχεία, μαζί και με μερικές γενικές παρατηρήσεις.

Πρώτα-πρώτα, έχω σοβαρές αμφιβολίες για την άποψη ότι, αν δεν έχει εξαπλωθεί ακόμα στην Ελλάδα το AIDS, οφείλεται στον «τρόπο οργάνωσης» της ελληνικής κοινωνίας, που τι άλλο μπορεί να σημαίνει στην προκειμένη περίπτωση παρά τις κατά κανόνα ορθόδοξες σεξουαλικές συνήθειες των Ελλήνων. Κι αυτό - πέραν του γεγονότος ότι ο ιός, όπως αποδεικνύεται τώρα, μεταδίδεται και μεταξύ ετερόφυλων - αποτελεί πλάνη: η μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων, καθ' έξιν ή περιστασιακά, είναι αμφιφυλόφιλοι. Το πού οφείλεται αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Τώρα, σxετικά με τους αμιγείς ομοφυλόφιλους, η άποψή μου είναι ότι ακόμα κι αν στη μεγάλη τους πλειονότητα συμμορφωθούν και υιοθετήσουν τα νέα μέτρα περιορίζοντας την ερωτική τους δραστηριότητα, υπάρxουν δύο μικρές ίσως, αλλά ιδιαίτερα υψηλού κινδύνου ομάδες, που δύσκολα θ' αλλάξουν τρόπο ζωής, παρά μόνο στο βαθμό που θ' αντιμετωπίζουν δυσxέρειες στην άγρα ερωτικών συντρόφων: αυτοί που συxνάζουν σε κινηματογράφους πορνό και οι εκδιδόμενοι τραβεστί.

Όσον αφορά σ' αυτούς τους δεύτερους, δεν εξεπλάγην όταν σας άκουσα να λέτε ότι σας επεσκέφθησαν και ότι αποκαταστήσατε «ανθρώπινες σχέσεις» μαζί τους. Ο --- --- ---* είναι από τους ευφυέστερους και πειστικότερους Έλληνες που έxω γνωρίσει στη ζωή μου, όπως άλλωστε ευφυείς και πειστικοί είναι όλοι οι απατεώνες του είδους, που καταφέρνει να πουλήσει σε κάποιον αφελή ακόμα και τον Παρθενώνα. Στην πραγματικότητα, μακράν του να εκπροσωπεί τους τραβεστί, εκτός μιας εικοσάδας που άγει και φέρει για τους εκάστοτε σκοπούς του, αποσπά από όλους εκβιαστικά διάφορα ποσά δήθεν για τον «αγώνα», που τελικά ιδιοποιείται, ο κατάλογος των περιπτώσεων που έχει απασχολήσει την Αστυνομία και τη Δικαιοσύνη θα γέμιζε ολόκληρο βιβλίο και πολλά άλλα. Τι θα κάνετε λοιπόν. Θα δώσετε στους τραβεστί βιβλιάρια υγείας, νομιμοποιώντας έτσι την ανδρική πορνεία, με επιπτώσεις που θα σας εκπλήξουν; Αλλ' ακόμα κι έτσι, μήπως τότε θα έπρεπε να γίνει το ίδιο και για τους «ενεργητικούς» άντρες που, χωρίς να είναι ιδιαίτερα ομοφυλόφιλοι, εκδίδονται επί χρήμασι; Οι περιοχές της Ομόνοιας, της Πλατείας Κουμουνδούρου κ.ά. βρίθουν απ' αυτό το είδος.

Γνωρίζετε ότι προχθές ακόμα γνωστός τραβεστί, που κυκλοφορούσε στο τρίγωνο Αθηνάς-Σοφοκλέους-Σωκράτους, με διαπιστωμένα συμπτώματα AIDS, το 'σκασε απ' το Λαϊκό Νοσοκομείο και έχει εξαφανιστεί; Ότι στο ίδιο τρίγωνο, στο οποίο καταφεύγουν οι - κι αυτό είναι το τραγικό - λιγότερο προνομιούχοι νυχτόβιοι, σπάνια βρίσκουν, σε ξενοδοχεία ή έξω, πέραν μιας ορισμένης ώρας, πραγματικές γυναίκες, και ότι, τελώντας υπό την επήρεια οινοπνεύματος ή την ανάγκη σεξουαλικής εκτόνωσης, καταφεύγουν αναγκαστικά στους ακάματους τραβεστί, που επωφελούνται ακριβώς αυτής της απουσίας γυναικών ή της απροθυμίας των να ανταποκριθούν σ' ορισμένες απαιτήσεις;

Γνωρίζετε ότι στους μισούς τουλάχιστον οίκους ανοχής — Μεταξουργείο, οδός Φυλής κτλ. - εργάζονται άντρες που έχουν υποστεί εγχείρηση αλλαγής φύλου, και ότι, μη έχοντας τις φυσικές αναστολές των γυναικών - απόλυτη ψυχρότητα και επαγγελματική αντιμετώπιση του πελάτη, κίνδυνος εγκυμοσύνης, αφροδισίων —, δε θα λάβουν κανένα μέτρο προφύλαξης αν ο «πελάτης» τούς αρέσει ή προσφέρει μεγάλη αμοιβή;

Γνωρίζετε ότι σε μερικούς απ' αυτούς τους οίκους ανοχής που λειτουργούν με άδεια επ' ονόματι πραγματικής γυναίκας, δεν εργάζονται μόνον οι ανωτέρω εγχειρισμένοι τραβεστί, αλλά, μετά την αποχώρησή τους στη 1 π.μ., και μη εγχειρισμένοι, με την ανοχή της αστυνομίας; Ότι εν πάση περιπτώσει, είναι απαράδεκτο να μυούνται οι Έλληνες στον έρωτα με γυναίκες από εγχειρισμένους τραβεστί, δεδομένου ότι καμιά εγχείρηση δεν είναι ικανή ν' αλλάξει τον ανδρικό τους ψυχισμό;

Μιλήσατε για το ΑΚΟΕ. Πρόκειται είν' αλήθεια, τουλάχιστον εδώ κι ένα χρόνο, για δυο έξυπνα και συμπαθητικά παιδιά. Αλλά τι επιρροή ασκούν στην κοινότητα των ομοφυλόφιλων και με τι μέσα την ενημερώνουν; Με το σπάνια εκδιδόμενο ΑΜΦΙ; Λέτε ότι τους δώσατε να μοιράσουν ενημερωτικά φυλλάδια για το AIDS. Γνωρίζω πολλούς, επώνυμους και ανώνυμους ομοφυλόφιλους, που όμως δεν είναι άγνωστοι στο ΑΚΟΕ. Κανείς απολύτως δεν έλαβε κανένα τέτοιο ή άλλο ενημερωτικό φυλλάδιο.

Τέλος, νομίζετε ότι, παρά τον προσωρινό, και μάλλον σωτήριο πανικό, θ' αλλάξει η θερμή ερωτική ιδιοσυγκρασία των Ελλήνων, η έλλειψη αρχών, αυτοπειθαρχίας και κοινωνικής συνείδησης που τους διακρίνει; Εύχομαι, κύριε υπουργέ, να πετύχει η εκστρατεία που αναλάβατε. Αλλά νομίζω ότι είσθε υπεραισιόδοξος. Γι' αυτό εύχομαι ακόμα περισσότερο να βρεθεί γρήγορα το θαυματουργό εμβόλιο.

Με εκτίμηση και τιμή
Κ. Ταχτσής


Από την λέξη - τ.117, Σεπτ. '93

(η φωτογραφία είναι από την Ελευθεροτυπία)



(* το μπλογκ, για λόγους ευνόητους, παραλείπει το όνομα που αναφέρει στην επιστολή του ο Κώστας Ταχτσής)

Ετικέτες

Χοσέ Καρρέρας: Τραγουδώντας με την ψυχή

12 Μαΐ 2010


Όμως, έτσι όπως υπάρχει κεραυνοβόλος έρωτας, έτσι υπάρχει και κεραυνοβόλα φιλία. Απ' την άλλη, έχω συναντήσει ανθρώπους που νιώθω μετά ένα λεπτό ενστικτωδώς ότι αυτούς δε θα έπρεπε ποτέ να τους αφήσω να με πλησιάσουν. Και πολύ σύντομα βγαίνει σωστό αυτό μου το προαίσθημα.

Με τις επιστολές συμβαίνει κάτι ολότελα διαφορετικό. Γιατί, σας ρωτώ, να με κολακέψει κάποιος που δεν τον γνωρίζω προσωπικά κι ο οποίος δεν έχει πολλές πιθανότητες να με συναντήσει ποτέ; Από τα πάμπολλα γράμματα που έχω πάρει όλ' αυτά τα χρόνια το ενενήντα εννιά, κόμμα εννιά τοις εκατό ήταν φιλικά, είχαν αγάπη, ενθουσιασμό, ήταν γεμάτα καλές συμβουλές, συγκινητικά, γεμάτα ποίηση, όλα όσα μπορεί να φανταστεί κανείς. Τη μεγαλύτερη όμως χαρά, μου δίναν πάντα οι επιστολές που έγραφαν απλά: Όταν ακούσω τη φωνή σου νιώθω καλύτερα. Τότε γίνομαι ευτυxισμένος.

Ξέρω, ακούγεται κάπως υπερβολικό, όμως τι πιο όμορφο υπάρxει, από το να έχεις ένα επάγγελμα που το αγαπάς πάνω απ' όλα και με το οποίο βοηθάς άλλους ανθρώπους να νιώθουν καλά και να είναι ευτυxισμένοι;

José Carreras


Από το βιβλίο Χοσέ Καρρέρας, Τραγουδώντας με την ψυχή
εκδ. Γκοβόστης
Μετάφραση: Έρση Λάγκε


Ακόμα:
ο Χοσέ Καρρέρας, στα Αυτοβιογραφικά

Ετικέτες

Γιώργος Χρονάς: Απουσία

6 Μαΐ 2010


Το θόρυβο της πόρτας που θα κλείνει πίσω σου σαν φύγεις
θα τον σκεπάσει ένα ξαφνικό φρενάρισμα στο δρόμο έξω ή έστω
μια κλήση στο τηλέφωνο στο διπλανό σπίτι.
Έτσι πως έφυγες δε θα καταλάβει μήτε η πόρτα, ανάμεσα της
πέρασες φεύγοντας, μήτε ο ταxυδρόμος την άλλη μέρα είναι βέβαιο
στις 12 το μεσημέρι θα ρίξει το γράμμα στην πόρτα.
Κάθε μέρα
Ένα γράμμα
365 γράμματα
Ο παραλήπτης πάντα εσύ.
Το θόρυβο της πόρτας που θα κλείνει πίσω σου σαν φύγεις
θα τον σκεπάσει η φωνή ενός σκύλου που ουρλιάζει
στην πάρα κάτω γωνία.


Από το βιβλίο Αρχαία Βρέφη (συλλ. Αρνητικά ειδώλων)
εκδ. Άκμων, 1980

Ετικέτες ,