Herman Melville: Μπάρτλεμπι, ο γραφιάς
O Μπάρτλεμπι υπήρξε ένας κατώτερος υπάλληλος στο Γραφείο Νεκρών Επιστολών, στην Ουάσινγκτον, απ’ όπου κι έχασε τη θέση του ξαφνικά από μια αλλαγή στη διοίκηση. Όταν σκέφτομαι αυτή τη φήμη, δύσκολα μπορώ να εκφράσω τα συναισθήματα που με κυριεύουν. Νεκρές επιστολές! Δεν αντηχεί νεκροί άνθρωποι; Φαντάζεστε για έναν άνθρωπο, από φύση και κακοτυχία επιρρεπή σε μια χλομή απελπισία, να έχει άλλη δουλειά, που να μπορεί να του αυξάνει αυτή τη χλομή απελπισία, από εκείνη του να φυλλομετράει αδιάκοπα νεκρές επιστολές και να τις ξεχωρίζει για την πυρά; Γιατί κατά χιλιάδες καίγονται κάθε χρόνο. Μερικές φορές, μέσα από τον φάκελο ο χλομός υπάλληλος βγάζει ένα δαχτυλίδι – το δάχτυλο για το οποίο προοριζόταν ίσως να σαπίζει μέσα στον τάφο. Μια επιταγή, σταλμένη με ταχύτατη φιλανθρωπία – αυτός που θα την είχε παρηγοριά ούτε τρώει ούτε πεινάει πια. Συγγνώμη, για κείνους που πέθαναν απελπισμένοι. Ελπίδα, για κείνους που πέθαναν χωρίς ελπίδα. Καλές ειδήσεις, για κείνους που πέθαναν πνιγμένοι από αγιάτρευτες δυστυχίες. Μηνύματα ζωής , αυτά τα γράμματα σπεύδουν στο θάνατο.
Ω , Μπάρτλεμπι! Ω , ανθρωπότητα!
Ω , Μπάρτλεμπι! Ω , ανθρωπότητα!
μτφ. Ρούλα Πατεράκη, εκδ. της Βιβλιοθήκης
Το βιβλίο, μου το υπενθύμισε ο Ναυτίλος,
που επέλεξε και το κείμενο της καταχώρησης.
Αlexis - Chryssanthie, ευχαριστώ πολύ!
(Το πορτραίτο του Χέρμαν Μέλβιλ είναι από το dorseyland.blogsome.com)
Ετικέτες ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ 1
» Δημοσίευση σχολίου